Stoelendans
Pfäffikon SZ, Switzerland – Heel langzaam zet de ECB koers naar onbekende financiële wateren. De Fed zet in de VS de toon. Het laatste bedrijf van de economische stoelendans is een feit. Om een goede plaats te vinden als de muziek stopt, wordt steeds lastiger. Centrale bankiers bepalen de muziek. Ondertussen lijken beleggers zich geen enkele zorgen te maken en extrapoleren het effect van een extreem lage rente.
Recessie
De handel in de wereld staat al enige tijd onder druk en laat een negatief beeld zien. Dit is nog nooit gebeurd zonder dat er een recessie volgde. De eerder aangegeven ‘earnings’ recessie laat inmiddels zes kwartalen achter elkaar een daling zien. Dit beeld hebben we eerder gezien (1991), waarbij beleggers in eerste instantie geen aandacht schonken aan de alsmaar dalende opbrengsten van bedrijven. Ook nu lijken investeerders overtuigd van hun gelijk en doen mee aan de stoelendans. De opgelopen olieprijs wordt gezien als een feest; dit zal echter een recessie sneller in de hand werken.
Rente
In mijn ogen is de kans klein dat de voorzitter van de Fed – Janet Yellen – de rente eerdaags verhoogt. Immers, de laatste cijfers over de Amerikaanse werkgelegenheid zijn desastreus en daarnaast zou het China in de kaart spelen. China wordt dan mogelijk gedwongen om haar munt te devalueren en daar zit de VS niet op te wachten. Overigens is een mogelijke devaluatie van de Chinese munt sowieso een aandachtspunt dit jaar. De relatieve rust rondom het gigantische land is slechts van tijdelijke aard.
QE
De Fed beëindigde in 2014 haar monetaire verruiming (QE). Het is geen toeval dat sindsdien de S&P 500 een zijwaarts patroon vertoont. De correlatie tussen de opgeblazen balans van de Fed en de opgelopen S&P 500 is opvallend. Het bruto nationaal product (GDP) van de VS heeft nauwelijks geprofiteerd van alle strapazen; dit verklaart waarom de man in de straat buiten spel staat. In Europa rolt Mario Draghi van de ECB een kopie van dit beleid uit.
Een neveneffect van deze aanpak is dat zwakke bedrijven veel kunnen maskeren vanwege de extreem lage rente. Normaal gaat een bedrijf failliet wanneer de financieringlast te hoog is, maar nu is men soms nog in staat om goedkoop geld op te halen. Het zou mij niet verbazen als met name de energie sector geconfronteerd wordt met de nodige defaults. Shell – de hoeksteen van veel Nederlandse portfolio’s – torst inmiddels een schuld van $ 70 miljard mee.
De financiele stoelendans is in volle gang. De aandelen-belegger die aantrekkelijk wil inkopen zal geduld moeten hebben, maar zal hiervoor wel beloond worden. En als het moment daar is, moet hij ook nog beschikken over sterke zenuwen en zijn huiswerk gedaan hebben.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
