De Munt of de Economie
Pfäffikon SZ, Switzerland – Beleggers kiezen steeds vaker voor uitersten in hun beleid. De laatste weken heb ik er een aantal voor u aangestipt, hetgeen de ongewone financiële situatie waarin wij ons bevinden enigszins belicht. Investeerders vertrouwen op een gevaarlijke beredenering terwijl een fundamentele onderbouwing ontbreekt. In het verleden heeft zo’n situatie nooit lang stand gehouden. Ondertussen krijgen Europese burgers de vraag voorgeschoteld; kiezen we voor de euro, of voor onze economie?
TINA
Zelfgenoegzaamheid straalt vandaag de dag van veel beleggers af. Het gevoel van rijkdom doet de rest. Centrale bankiers maken handig gebruik van het fenomeen T.I.N.A. (‘there is no alternative’ voor het aanhouden van aandelen). Dit model is gebaseerd op het gedachtegoed van centrale bankiers die investeerders willens en wetens in aandelen proberen te drukken. Het gevolg is dat koersen van aandelen steeds verder oplopen, terwijl een fundamentele onderbouwing ontbreekt. Deze ontkoppeling is al enige tijd aan de gang, maar heeft in het verleden voor veel verdriet gezorgd bij investeerders. Het gevoel van extreme rijkdom is vooral een glibberig en tijdelijk fenomeen.
Nukken ECB
Europese burgers krijgen steeds meer te maken met de nukken van de Europese Centrale Bank (ECB). Nu de Brexit een feit is krabben meer burgers zich terecht achter de oren. Verschillende landen hebben lang voordeel gehad van de euro, maar dit is in sommige gevallen omgeslagen in een nadeel. Duitsland heeft bijvoorbeeld flink geprofiteerd van een relatief zwakke euro in combinatie met een goed draaiende economie. Ontspoorde begrotingen van Spanje, Portugal en Frankrijk hebben de Duitsers oogluikend toegestaan. Maar nu de rente omgeslagen is naar negatief en de ECB alles opkoopt wat los en vast zit is voor Duitsland de lol er wel vanaf. Dit geldt overigens voor meer Noord Europese landen zoals bijvoorbeeld Nederland.
Duitsland
De omgekeerde rente is een zegen voor de zwakste broeders binnen de EU. Het annuleren van boetes aan notoire begrotingszondaars is tevens een teken aan de wand over het functioneren van de EU als geheel. Heel langzaam worden de negatieve effecten van het beleid van de ECB duidelijk in landen zoals Duitsland. Duitsers zijn over het algemeen liquide en bezitten relatief weinig vastgoed. Het huidige beleid werkt zodoende voor de gemiddelde Duitser steeds beknellender. In Nederland ligt de situatie iets anders, maar ook de Nederlandse burger zal vroeg of laat geconfronteerd worden met afkalvende groei en rijkdom bij continuering van het beleid van de ECB. Met name de zorgvuldig opgebouwde Nederlandse pensioen- en verzekeringssector wordt door Draghi c.s. gesloopt.
De nadelen van de euro nemen langzaam maar zeker toe voor de rijkere landen binnen de unie. De hamvraag is hoe lang de burgers van deze landen daar genoegen mee nemen? De keuze tussen de euro en de economie is in zo’n geval snel gemaakt. Duitsland lijkt een maatje te groot voor de euro, hetgeen ze zich zeker zullen realiseren maar nu nog niet hardop durven uit te spreken. Voor landen als Nederland wordt het tijd zich op een mogelijk exit scenario van Duitsland voor te bereiden.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
