Vallen en Opstaan

Barcelona – U hoeft zich qua nieuwsgaring niet te vervelen dit weekend. Balkenende die mosselen kan gaan vangen in Zeeland, Nijpels die de ABP-pijp aan Maarten geeft zijn zo maar een paar items die de krantenkoppen sieren.

Verschuivingen genoeg dus op deze fraaie zaterdagochtend. De AEX eindigde 0,4% hoger op 325,60 punten en sloot daarmee een aardige handelsweek af. De optiehandelaren hielden het Damrak gisteren netjes in hun greep.

Elders in Europa was het beeld uiteindelijk ook positief te noemen. Over de Europese economie kwam positief nieuws naar buiten. De activiteit in de verwerkende industrie in de eurozone steeg in februari naar het hoogste niveau sinds augustus 2007, zo becijferde het Britse onderzoeksbureau Markit. De ISM-inkoopmanagersindex voor de industrie klom van 52,4 in januari tot 54,1 in februari. In de dienstensector zwakte de groei echter licht af.

Verder maakte het Duitse statistisch bureau bekend dat de producentenprijzen in januari harder zijn gestegen dan verwacht. Maand op maand nam die 0,8% toe terwijl marktvorsers op 0,3% hadden gerekend. In december daalden de prijzen nog licht.

Het besluit van het Amerikaanse stelsel van centrale banken om het zogeheten disconto-tarief te verhogen van 0,5% naar 0,75%, werd donderdag na het slot van Wall Street bekendgemaakt. Dat zette de euro tijdelijk onder druk, maar de olieprijs ging na een aanvankelijke daling later juist weer omhoog toen de munt weer herstelde.

Chocola
Beleggers konden er weinig chocola van maken. Aan de ene kant werd gesteld dat het te vroeg is en een economisch herstel in gevaar brengt, aan de andere kant vonden beleggers het een signaal van kracht. Als iemand immers kan beoordelen of zo’n stap te rechtvaardigen is, is het de FED wel, zo is de gedachte.

Wij zijn van mening dat beleggers rekening moeten gaan houden met “Andere Zorgen” (Zie Chart). Ook al is de impact van het rentebesluit miniem, de beeldvorming spreekt boekdelen. Aan de tijd van spotgoedkoop geld lijkt eindelijk een einde te komen. Dit is het allereerste signaal. En daar houden beleggers in het algemeen niet zo van. Daarom zijn wij terughoudend en staan niet te dansen van vreugde voor onze knipperende handelsschermen.

Verder vonden we het een rommelige week. Harde klappen werden opgevolgd door vreugde-uitbarstingen. De onderlinge verschillen zijn fors te noemen. Daar komt voorlopig geen einde aan. Nu het kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie gevallen is, zullen een aantal sectoren het extra lastig gaan krijgen. 2010 lijkt nu al als verloren te worden bestempeld.

Met name de bouw zal de val van het kabinet gaan voelen. De invoering van de crisis- en herstelwet komt namelijk op losse schroeven te staan. Met de crisis- en herstelwet kunnen procedures voor grote bouw- en infrastructurele projecten versneld worden. De wet is een middel om de economische crisis te bestrijden en mensen aan het werk te houden.

De laatcyclische bouwsector, goed voor maar liefst 5,5% van het bruto nationaal product, heeft momenteel zwaar te lijden onder de gevolgen van de crisis en heeft daarom snelle ingrepen nodig. Duizenden arbeidsplaatsen zijn reeds verloren gegaan en het einde is nog steeds niet in zicht. De prognose is dat de productie van de bouwsector, zonder extra tegenslagen, zoals een val van het kabinet, dit jaar al zo’n 7,5% achteruit holt.

Ongelukkige Timing
De timing om dit kabinet dus nu te laten struikelen is op z’n zachtst gezegd ongelukkig te noemen. Voor de bouw is het zelfs een regelrechte ramp. Nu was Balkenende cs. al geen geslepen timer, maar dit gaat Nederland op de korte termijn wel degelijk pijn doen.

Voor de langere termijn zien we wel mogelijkheden. Ondernemers voelen zich al jaren in de maling genomen en weinig gesteund door Den Haag. Talent vertrekt met gezwinde spoed uit de polder. Oeverloos gedonder over bonussen en betalingen draagt niet echt bij. Over elkaar rollenbollende bankiers zetten de financiële sector verder in hun hemd. Het wordt hoog tijd voor een financieel Deltaplan!

Dat receptieborrelaar Nijpels als voorzitter van ambtenarenpensioenfonds ABP, een van de grootste pensioenfondsen ter wereld nota bene, het veld moet ruimen door de langlopende en diepgravende onderzoeken naar de DSB, werkt op de buitenlandse lachspieren. Wanneer trekt het ABP eens een topbelegger aan met leiderskwaliteiten? We moeten na het vallen gewoon weer snel opstaan.

Zo ook voor het kabinet. Nederland zal er politiektechnisch gezien waarschijnlijk geheel anders uit komen te zien. Een aardverschuiving ligt er op de loer. Wij signaleren grote gevaren a la de jaren Dertig, maar we zien ook enorme kansen. Ondernemers dromen van een VVD-PVV kabinet. Voorlopig is Den Haag echter een gesloten ijskast. Voordat er überhaupt een volgend kabinet zit, vallen de blaadjes alweer van de bomen.


Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.