Zoden aan de Dijk
Amsterdam – Het is hard gegaan deze week. Eindelijk kan ik mijn geliefde short spelletje rustig uitspelen. Ik hou meer van dit soort markten dan van dat gefriemel omhoog iedere dag. Gewoon in een weekje maanden opwaartse winst er af snoepen zet tenminste zoden aan de dijk. Ik hou me slechts bezig met het doorrollen van mijn verzameling puts maar zoek wel steeds minder dekking. Om die reden heb ik de Aegon put niet terug gekocht maar gewoon ge-casht. Ik had een koers van € 13,= voor ogen en bij € 13,15 vond ik het welletjes.
Bodem
De grote vraag is waar natuurlijk de bodem ligt maar ik ben sowieso niet van plan grof in te gaan slaan zo vlak voor het weekend. Maar dat ik heel langzaam begin te loeren om wat op te pakken lijkt me duidelijk. Ik denk namelijk niet dat we écht door het ijs gaan zakken. Ik denk dat we binnen de AEX geen viertje gaan zien. Dit zat er in en is gezond maar er is naar mijn idee geen reden voor paniek. Daar is gewoon meer voor nodig. Ik kan namelijk best wel wat argumenten aandragen waarom we weer omhoog kunnen. Zo moeilijk is dat niet. Maar de neerwaartse factoren die hier tot in den treuren zijn besproken moeten eerst weer even een plaats krijgen bij beleggers. Dat kost even tijd. Meestal wil ik dan te snel weer long dus doe ik het kalmpjes aan.
Putjes Geven
Maar ik sluit zeker niet uit dat ik speculatief een paar putjes ga geven als onze Amerikaanse vakbroeders een beetje van de schrik zijn bekomen. Ik doe dat dan dus wel stap voor stap en eigenlijk puur om premie te harken. Is iedereen volgende week bekomen van de schrik loopt de premie er snoeihard uit en draai ik de positie wellicht naar aandelen. Dat zet tenminste zoden aan de dijk.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
