De IJzeren Hand van de Centrale Bankiers
Pfäffikon SZ, Switzerland – Valuta’s jojo-en heen en weer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Heel langzaam glijdt de euro richting pariteit met de Amerikaanse dollar, maar ook de Engelse pond en de Zwitserse Frank maken opmerkelijke bewegingen. Om over de Russische Roebel maar te zwijgen. Normaal gesproken reflecteert een nationale munt de sterkte of zwakte van een land en wordt de koers gedreven door economische fundamenten, GDP en im- en export, maar dat fenomeen ligt al even achter ons. Onlangs stipte een collega belegger aan dat de Derde Wereldoorlog allang begonnen is. Feit is dat er zeker een mondiale valuta oorlog woedt.
Ten onder
Afgelopen week kwam naar buiten dat er wederom een hedgefund het loodje heeft gelegd door speculatie in valuta’s. Dit keer viel het gerespecteerde Everest Capital van de Zwitserse berg, omdat de fund manager een éénzijdige ongedekte transactie had opgetuigd tegen de Zwitserse Frank. Opvallend vind ik dat het karakter van de transactie doorspekt is van het gedachtegoed van de centrale bankier. Want laten we eerlijk zijn; hoe dom kun je zijn om vandaag de dag te speculeren tegen de Zwitserse Frank omdat deze toevallig gekoppeld zou zijn aan de euro? Het lijkt wel of sommige managers met elkaar in de kroeg zitten en dezelfde deals optuigen zonder daadwerkelijk na te denken over de mogelijke consequenties.
Geduld geschrapt
Afgelopen woensdag spoot de S&P 500 omhoog na de (rente)verklaring van de Fed, waarbij in het begeleidende persbericht het woordje ‘geduld’ geschrapt is. De Amsterdamse AEX noteert tijdens het schrijven van deze column ruim 17% in de plus dit jaar, al dan niet ondersteunt door computerprogramma’s. Wellicht denkt u dat dit te maken heeft met een aantrekkende Europese economie. Niets is minder waar, de sterke stijging heeft slechts te maken met de dalende euro in combinatie met de relatief sterke dollar. De beurzen worden geregeerd door de ijzeren hand van de centrale bankiers. En daar komen – vroeg of laat – grote ongelukken van.
Om bovenstaande meer in perspectief te plaatsen wijs ik u op het feit dat na de aankondiging van ECB president Mario Draghi om 60 miljard euro per maand in de markt te pompen, de euro in slechts zes dagen tijd meer dan zes procent in waarde verloor. Zo’n koersval hebben we niet eerder gezien sinds de introductie van de euro en tijdens het Lehman debacle in 2008.
Beursgekte
Ondergetekende laat zich steeds minder meeslepen in de huidige beursgekte die opgezweept wordt door de centrale bankiers. De verkoopknop vind ik de laatste tijd wat vaker dan de koopknop; winst is immers winst. Hoe sterk de ijzeren hand van de centrale bankiers ook moge zijn, de fundamenten zullen uiteindelijk altijd overwinnen. Ik raad u aan vooral uiterst terughoudend en voorzichtig te opereren, nu pure hebzucht op met name de Europese beurzen de overhand krijgt. Deze gekte kan overigens nog wel enige tijd aanhouden. Er komen meer dan genoeg kansen die beter te begrijpen en te rechtvaardigen zijn, dan wat we nu zien. Geduld is – voor de belegger met een lange horizon – een schone zaak.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
