Eén zwaluw….
Amsterdam – U kent dat gezegde vast wel: Eén zwaluw maakt nog geen zomer. Bernanke trok gisteren opeens de joker uit zijn binnenzak en beleggers haalden meer dan opgelucht adem. Als je de uitspraken fileert dan kun je er uithalen dat er waarschijnlijk (voorlopig) geen renteverhogingen meer komen in de VS. Dus nu zijn alle zorgen opeens als sneeuw voor de zon verdwenen en kunnen we als gekken aandelen gaan inslaan, want misschien zijn ze straks wel op. Niets is minder waar natuurlijk. Dat de inflatie onder controle lijkt is natuurlijk mooi meegenomen. De euforie is dan ook wel begrijpelijk, alleen ik vraag me af hoe lang deze gaat duren. Zei Bernanke ook niet dat hij de groei ziet vertragen? De huidige opleving is volgens mij gebaseerd op winstgroeicijfers van de bedrijven die immers draaien als een kogel. Maar zitten we daar niet aan een top? Zeker nu er vertraging in de groei gaat komen met een relatief hoge inflatie in de VS.
Stagflatie
In de verte zie ik dus eerder stagflatie opdoemen dan euforie. Na het zetten van de top rond de 480 zijn we als een plumpudding in elkaar gezakt en daarna is het eigenlijk alleen maar op en neer en op en neer gegaan. Het is om zeeziek van te worden. De uitslagen zijn daarbij niet misselijk. Zo maar 15 punten er af in een paar dagen en nu weer 13 punten er bij alsof het niets is straalt bij mij in ieder geval geen vertrouwen uit. Eigenlijk wil ik (redelijk) saaie markten zien die stapje voor stapje omhoog klimmen en die voorspelbaar zijn. De grote vraag is dus nu of we op de after-party staan of aan het begin van een groot feest. Ik ben en blijf dus sceptisch en denk dat we op de after-party staan. Het beeld zag er tot gisterenmiddag zeer beroerd uit en is nu iets minder beroerd. Wel is het zo dat er gisteren omzet in de beurs zat en dat is zeker een pluspunt te noemen. Dat is iets waar ik erg lang op heb zitten wachten. Dat kan een belangrijk signaal zijn van een mogelijk herstel volgens mij. Dat moet dan nu wel een vervolg krijgen. Aantekening daarbij is wel dat we vrijdag expiratie hebben. Het zou mij namelijk niet verbazen dat diverse handelaren gisteren met het oog op die juli-expiratie hun kans schoon zagen. Of werden ze voor het blok gezet? Ik had al verwacht dat op grond van de juli-expiratie er vraag zou komen. Iedereen werd en wordt op zijn wenken bedient dus.
Weg Spuiten
Maar dat we nu zo maar naar de 530 spuiten vanwege één zinnetje van Ben Bernanke vraag ik mij af. Als dat zo is stap ik alsnog op een hoger niveau in als dat beeld tegen die tijd helder is. Dan moet ik mijn ongelijk erkennen en meegaan met de massa. Zo ver is het echter nog lang niet. Mijn gevoel dat we interessante tijden (gaan) beleven is dus juist gebleken. Van een slappe zomer is geen enkele sprake. Belangrijk is nu of en hoe er een vervolg gegeven wordt aan de opleving van gisteren. Ik merk wel op dat er aan de geopolitieke spanningen niets veranderd is. Dat kan zo maar weer een rol gaan spelen om over de hoge(re) grondstoffenprijzen maar te zwijgen. Eigenlijk komt uit wat ik al langer dacht. Veel volatiliteit deze zomer waarbij ik nog steeds rekening hou met een lagere bodem omdat dan de huidige correctie keurig zou worden afgerond en we ons kunnen opmaken voor een herstel dat wel vertrouwen uitstraalt en degelijk zal zijn. Eén zwaluw maakt dus nog geen zomer.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
