La Dolce Vita Expireert
Zürich – De week begon voor de rijkste man van het Midden-Oosten – Prins Alwaleed Bin Talal – wat minder opgewekt. Hij sloeg met zijn Range-Rover drie keer over de kop maar zou ongedeerd zijn. Alwaleed is met Kingdom Holding een bekende in beleggingsland. De steenrijke prins houdt belangen aan in Apple, Twitter en Citigroup. Al met al niet alleen een durfal in de SUV maar ook op de mondiale beurzen.
Grof Geweld
De Europese belegger is op vakantie. Lage omzetten vallen ons ten deel. Maar ieder tikkie is er een omhoog de laatste tien weken. Sommige chartisten zitten met hun handen in het haar. Echt spannend is het allemaal niet. Het enige wapenfeit dat hier de revue passeert is dat Julius Baer omzet en ‘Assets Under Managment’ met grof geweld opkoopt. De piepjonge CEO van de Zwitserse Private Bank denkt al langer dat dit de weg naar de beleggingshemel is. Ik heb mijn twijfels. Voor een verlieslatende handel CHF 860 miljoen neertikken is een gewaagd grapje en dat vond de belegger gisteren ook. Dan moet je wel heel veel zelfvertrouwen hebben in een business welke momenteel snel veranderd naar een model dat ondergetekende al langer onderschrijft.
De markt consolideert en daarom ontstaat er een kersverse nieuwe trend. En dat is om talentvolle managers relatief kleine bedragen te laten beheren die specifiek passen qua strategie in deze rommelige tijd. Voor Nederlandse maatstaven praten we overigens nog over een behoorlijke puist met munten. Maar, de meest toonaangevende – en vooral zeer gesloten – Asset Managers alhier bouwen de boel – as we speak – om. Voordat dit kwartje gevallen is in de Hollandse polder met de slecht renderende pensioenpotten zal wel weer een jaar of wat op zich laten wachten. Nederland is totaal niet geïnteresseerd valt mij op en is verstikkend bezig. En daarmee loopt ze achterop in een belangrijke financiële ontwikkeling.
Jacht op de belastingontduiker
Tot slot neem ik u mee naar Italië. Als u zich vanaf uw stretcher ergens onder de zon dan toch zorgen wilt maken, dan kunt u dat doen met Italiaanse Ferrari’s en Maserati’s in uw achterhoofd. Italië is een waar bolwerk van de supercars, dat is geen nieuws. Waar u in Nederland met uw nek wordt aangekeken met uw knalrode Ferrari, daar wordt er – ook hier – vol bewondering gekeken naar de fraai gestylde en heerlijk brullende racemonsters.
Maar de Ferrari verdwijnt heel langzaam uit het Italiaanse straatbeeld en dat heeft een grote symbolische waarde. Monti snijdt zo hard in het Italiaanse vlees dat zelfs de verkoop van de supercar er aan moet geloven en naar verwachting 47 procent in elkaar zal klappen. Het geeft eens te meer aan dat de crisis diepe sporen na laat in het land van de laars.
Ondertussen jagen de Italiaanse autoriteiten op belastingontduikers in beroemde gebieden als Cortina d’Ampezzo en Portofino aan de Riviera. Ook worden er extra heffingen ingevoerd op de supercars, zodoende kost een Lamborghini Aventador al snel 6.600 euro meer aan belastingen dan voorheen. De belastingontduiker – die toch maar al te graag in een F40 wil voorrijden – kiest zo langzamerhand eieren voor zijn geld en wil van zijn Ferrari af. En daarom heeft de export van de Italiaanse raspaarden een enorme vlucht genomen. La Dolce Vita expireert…
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
