Financiële illusies
Pfäffikon SZ, Switzerland – Wanneer u de krant open slaat vindt u louter en alleen positief financieel nieuws. De centrale bankiers hebben het – uiteindelijk – voor elkaar gekregen de massa te hersenspoelen. Daar hebben ze wel ruim tien jaar over gedaan, en het einde lijkt nog niet in zicht. Stijgende prijzen van aandelen en huizen werkt als doping op de gemoedsrust van de burger. Het is echter een misvatting dat een stijgende prijs voor rijkdom zorgt.
Lage opbrengsten
Overwaardering is te herkennen aan lage opbrengsten. Niemand kan ontkennen dat de jacht naar opbrengsten vandaag de dag een lastig verhaal geworden is. Uw pensioenfonds, uw verzekeraar, iedereen kampt ermee. Sommige handelaren proberen dit op te lossen door – tijdelijk – nog meer te belenen. Tevens wil niemand kennelijk erkennen dat rendement verdient moet worden. Een huishouden verdient een bepaald salaris en daar heeft een gezin het mee te doen. Het familie inkomen moet in relatie staan tot de verplichtingen en schulden die zijn aangegaan. Een historisch gezonde correlatie van inkomsten en verplichtingen is echter ver te zoeken.
Sleutelen
Inmiddels sleutelen centrale bankiers reeds decennia om de economie gezond te krijgen. Of dit duurzaam slaagt is nog maar de vraag gezien het demografische vraagstuk dat Europa te wachten staat. Een bijkomend effect is dat burgers na zo’n lange periode van stimulans gaan geloven dat dit de reële wereld is. Een ander effect is dat stijgende prijzen een gevoel van rijkdom geeft. Dat dit gevoel van rijkdom een financiële illusie is vertelt meneer Draghi er niet bij. Immers, hoe hoger de prijs, hoe lager het rendement. Als onderliggende kasstromen niet aantrekken, stokt uiteindelijk de prijs. De centrale bankier heeft de rendementen als het ware naar voren getrokken en beleggers een grote worst voorgehouden.
Teleurstelling
Gezien de huidige omstandigheden is het niet zo vreemd dat de massa gewend raakt aan negatieve rendementen op cash en opgeblazen prijzen van bezittingen. Iedereen lijkt te zijn vergeten dat 2008 een gevolg was van actief beleid van centrale bankiers, en dan met name van de Fed. Op dit moment zien we een combinatie van offensieve en historisch exceptionele overwaardering, waarbij normale marktverhoudingen continu verslechteren. Mijn inschatting is dat na bestudering van de financiële geschiedenis de huidige overwaardering geen duurzame oplossing zal blijken te zijn voor de burger. Sterker nog; het eindresultaat zal hoogstwaarschijnlijk uitdraaien op een onverwachte collectieve teleurstelling van ongekende omvang.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is CIO bij Thirteen Asset Management AG. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
