Gekte van Goedkoop Geld

Pfäffikon SZ, Switzerland – De wereldwijde strijd om inflatie aan te wakkeren krijgt steeds meer vorm. De Bank of Japan (BoJ) voerde onlangs, in navolging van de ECB een negatieve rente in op haar depositorekeningen. De Staat der Nederlanden verdient ondertussen aan haar schuld. In Zwitserland is de negatieve rente al enige tijd gemeengoed. Het gevolg is dat burgers opgejaagd worden om financiële beslissingen te nemen waarover ze de gevolgen nauwelijks kunnen inschatten. De gekte van goedkoop geld is aan het einde van haar 75 jarige cyclus.

Zegen
Goedkoop geld lijkt een zegen. De fiduciaire huiseigenaar staat te trappelen om in Amsterdam of Zürich een nog duurder appartement te kopen. Opgejaagd door het goedkope geld en hijgerige makelaars zit hij trots in zijn nieuwe stulpje, terwijl hij geen notie heeft in welk financieel tijdsgewricht hij zich bevindt. Zijn eenvoudige rekensom leert hem dat de maandlasten gedaald zijn en dat stemt hem tevreden. Onbewust heeft zijn exposure in de opgeblazen vastgoedsector opeens veel weg van een gekapseisd schip, maar niemand die hem daarop wijst.

Tijdbom
Aan de andere kant van het spectrum zit de belegger ook met zijn handen in het haar. Zijn obligatieportefeuille oogt safe maar is een geluidsarme tikkende tijdbom. Daarnaast wordt hij gedwongen om op deposito een negatieve rente op te hoesten. De pensioenbestuurder staat voor de onmogelijke opdracht om rendement uit uw appeltje voor de dorst te persen, echter dat is in een nul procent rente omgeving een lastig vraagstuk geworden. Het gevolg is dat de premie omhoog gaat of dat er langer geploeterd moet worden.

Goedkoop geld heeft er met name voor gezorgd dat te veel burgers te veel geleend hebben, maar zich er totaal niet bewust van zijn. Sommige overheden stimuleren – al dan niet bewust – dit krankzinnige systeem. Daardoor zijn sommige beleggingscategorieën al geruime tijd structureel te hoog geprijsd. Omdat dit tijdsbesef bij veel beleggers en huiseigenaren is weggevallen is het prijsbewust handelen door deze investeerders gebaseerd op drijfzand.

Einde Cyclus
Volgens Ray Dalio – één van de succesvolste fund managers van de laatste jaren – loopt de super schuldcyclus op zijn laatste benen. Om schuld nog goedkoper te maken is simpelweg onmogelijk geworden. Om extra groei te realiseren op basis van het aanwakkeren van extra schuld is een doodlopende weg geworden. Het rendement tussen een obligatie in vergelijking met een deposito is vrijwel nog nooit zo klein geweest. Volgens Dalio staan we aan de vooravond van de beëindiging van de super schuldcyclus.

Het behoeft geen nader betoog dat elke cyclus die tot een einde komt met veel ongelukken gepaard gaat. Ik ben al sinds 2007 van mening dat de schuldcyclus aan het eind van haar latijn is. Mocht Dalio gelijk krijgen dan zullen verschillende bevolkingsgroepen hard geraakt gaan worden. Maar ook sommige beleggers zullen hun bakens moeten verzetten. De gekte van goedkoop geld in combinatie met te veel schuld bevindt zich in de laatste fase van haar cyclus. Reden te meer u er goed op voor te bereiden, voordat het te laat is.

Rest mij u een goed weekend te wensen.


Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.