Duitsers voelen Eindelijk de Crisis
Zürich – Van een machtsoverdracht bleek in de VS uiteindelijk geen sprake. Barack Obama blijft soepeltjes aan de teugels trekken in de Oval Room. Waar beleggers lang naar hebben uitgekeken liep af met een sisser. Toch liepen de koersen van de week een gevoelige tik op. Ik kom daar zo nog even op terug.
SNS ontkent Ellende
Merkwaardiger – voor de buitenstaander – is de recente berichtgeving rondom de SNS en haar voormalige discipelen. We gaan even terug in de tijd. De SNS ontkende eerder stampvoetend dat er problemen in Spanje waren met SNS Property Finance. Kijkt u hier mee – met dank aan Trouw – om die berichtgeving van destijds nog eens rustig na te lezen. Tegenwoordig maakt ondergetekende overal maar screenshotjes van want in dit geval zijn al mijn eerdere linkjes in mijn vorige columns over deze opmerkelijke berichtgeving systematisch verwijderd. En aangezien ik al ruim tien jaar niet meer geloof in het fenomeen ‘toeval’, doen we het dan maar op deze manier.
Van de week werd duidelijk dat de SNS opnieuw moet aankloppen bij de Nederlandse Staat. Dat de Spaanse stenen nog wat zwaarder op de maag gevuld met Bossche bollen liggen, is geen nieuws meer. Mijn scenario voor dit jaar was dat de SNS op zou gaan in de ING omdat de oud topman van de SNS – Sjoerd van Keulen – in de raad van commissarissen zit bij de mannen van de glazen schoen aan de smetteloze Zuid-As. Een en een is twee.
Maar Van Keulen houdt het plotsklaps voor gezien om ‘persoonlijke redenen en de wens om zijn prioriteiten opnieuw in balans te brengen‘. Echte bankierstaal, heerlijk. U weet inmiddels dat ik niet in toeval geloof. En een bankier die goed is in timen ken ik evenmin. Neemt u maar van ondergetekende aan dat Van Keulen de prijs betaald voor wat eerdere aankopen bij de SNS die op zijn conto zijn terug te voeren. Beleggen en investeren is – kennelijk – niet zo eenvoudig als het lijkt. Tot zo ver de SNS die in Den Haag mag gaan bedelen om uw geld dat er niet is.
Nog minstens 5 jaar crisis
Zoals gezegd, minstens net zo interessant was de daling van de aandelenkoersen nadat de Amerikaanse verkiezingen een gelopen race waren geworden. Velen schrijven de daling toe aan het gedonder rondom de ‘fiscal cliff’. Ik denk eerder aan de Duitsers. Daar waar Mr. ‘whatever it takes’ Draghi, zich normaal gesproken uiterst zorgvuldig uit laat over economische ontwikkelingen en vooral de boel ‘omhoog’ probeert te lullen, was het van de week andere koek. En dat geeft inderdaad te denken.
Eerder liet Angela Merkel al – volkomen realistisch – weten dat de crisis nog zeker vijf gaat duren. Ik denk nog wel ietsje langer. Draghi liet in aansluiting daarop in Frankfurt het volgende optekenen; “Germany has so far been largely insulated from some of the difficulties elsewhere in the euro area, but the latest data suggest that these developments are now starting to affect the German economy.” Daar kunt u het eventjes mee doen.
Sectorrotatie
Daarmee gaan we mijn inziens een uiterst interessante fase van de crisis in. Vooralsnog denk ik dat de koersen – om allerlei duistere drogredenen – dit jaar nog wel iets omhoog kunnen. Dat denk ik al wat langer. Het maakt beleidsmakers en pensioen-bestuurders tijdelijk gelukkig met de Kerst. Een kinderhand is snel gevuld.
Maar de grootste Europese economie – waar met name de polder aan vast gekleefd zit – voorspelt nou niet rozengeur en maneschijn voor 2013. Dan moeten we onze aandelen nu verkopen zult u in koor zingen. Zo eenvoudig ligt dat helaas niet. De kans op een forse sector rotatie ligt voor de hand nu aan de bubbel der bubbels in de hoek der obligaties langzaam maar zeker een einde gaat komen. Beleggers kunnen hun hoofd gaan breken over hun beslissingen die cruciaal zullen zijn voor een aanvaardbaar rendement in 2013.
Wapenfeitjes
Tot slot nog twee aardige wapenfeitjes over 2012. Begin dit jaar heb ik het met u in De Pers gehad over de Spaanse luchtvaartmaatschappij Vueling. Ik heb het overigens bewust nauwelijks specifiek over aandelen. Dat leg ik u nog wel eens uit. Maar wellicht dacht u toen, Spanje en vliegtuigmaatschappijtjes, Dwarshuis is helemaal gek geworden. Ik verwijs u slechts naar de berichten over de desbetreffende luchtvaartmaatschappij van deze week.
Wanneer u deze rit niet heeft mee gemaakt heeft u misschien wel besloten om aandeeltjes McDonalds te kopen. Dat is immers ‘altijd’ goed tijdens de crisis net zoals dat beeld bij KPN leeft. Eerder heb ik daar wel eens vraagtekens bij gezet en u aangegeven dat het vet niet meer tot in de hemel spettert. Ook hier zien we gisteren een bevestiging van deze trend. U ziet, beleggen is heel eenvoudig vandaag de dag. Spanje is niet wat het is, Duitsland is niet wat het lijkt en de SNS kan zo langzamerhand beter Hans Klok gaan inhuren.
Rest mij u vooral een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
