Het Onbezorgde Luxe Leven
Zürich – Wanneer ondergetekende in Luzern bij Bucherer aan de Schwanenplatz voorbij loopt struikel ik bijna over de Japanners en Chinezen die smachtend naar binnen willen om vooral als consument direct hard toe te kunnen slaan. Het geld brand in hun zakken, een origineel Zwitsers uurwerk doet het natuurlijk altijd goed in het gekopieerde thuisland.
Lang hebben de luxemerken zich weten te onttrekken aan de algehele malaise. Sterker nog, ieder enigerwijs zichzelf respecterende toko in deze opmerkelijke branche draait als een kogel. In de afgelopen decennia heeft de heer Bernard Arnault het zelfs tot de rijkste Fransman geschopt. Daarbij merk ik op dat Arnault een briljante visie heeft gehad en nog steeds een ‘benchmark’ voor de industrie is.
Ma Flodder
Grappig is dat achter dit lullige huisje in Schaarbeek het LVMH-imperium van Arnault schuil gaat. Ik tref er bitter weinig luxe uitstraling aan. Ma Flodder zou er haar neus voor ophalen.
Het blijkt dat Arnault de donkere Franse socialistische bui al wat langer zag hangen en zich nu graag snel Belg wil noemen. Op die manier zou hij via België uiteindelijk in Monaco willen neerstrijken. Een slimme Belgische benadering. Arnault ten voeten uit. Grappig in dit kader is dat het aantal – doorzichtige – aanvragen van diverse rijke Fransen om pardoes domicilie te willen houden in Zwitserland ontploft is. Hollande heeft al aangekondigd dit te zullen aanpakken en ligt nu al overhoop met menig Zwitsers kanton en Frans landverlater.
Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als Samsom en Roemer morgen het roer in Holland overnemen. Misschien zie ik dan hier weer wat meer Nederlandse kentekens door de straten rijden. Bolkestein – een van mijn favoriete ex-politici – noemt het terecht een ‘gevaarlijke cocktail’. Nederland staat met zo’n verkiezingsuitslag wereldwijd voor lul. Sorry, ik dwaal wat af.
Prins Bernhard
Hier in Zwitserland staat Richemont aan de beurs genoteerd met aan het roer de slimme Zuid Afrikaanse econoom, Johann Rupert. Wanneer u de portfolio van deze illustere club er op naslaat begint uw maîtresse al te morrelen om wat extra aandacht. Toeval of niet, de Rupert’s konden het altijd goed vinden met wijlen Prins Bernard van Lippe-Biesterfeld. En hij hield – zoals u weet – ook graag van fraai gerond spul om zich heen in allerlei pluimage.
Hoe dan ook; vanochtend wordt de branche opgeschrikt door een winstwaarschuwing van Burberry. Angela Ahrendts van Burberry geeft het verslechterende economische klimaat als reden op. En daarmee lijkt de eerste pijn uit China inderdaad over te waaien, alhoewel ik de uitleg van Ahrendts goedkoop vind. Is het onbezorgde luxe leven dan daadwerkelijk voorbij? Werken de oude luxe wetten niet meer? Ik denk van niet. De koersreactie bij Burberry vind ik overdreven. Dat neemt niet weg dat de branche als geheel best wel eens aan de vooravond kan staan van een algehele afwaardering.
En dan komt u als gewiekst belegger in beeld. Aan veel voorwaarden wordt er op zo’n moment voldaan om in elkaar gestampte luxe aandelen op te gaan pakken. Ik raad u aan uw huiswerk alvast te gaan doen om te bepalen welke aandelen in ‘luxury goods’ u het beste kunt gaan inslaan als het zo ver is. Laat Arnault en Rupert voor u werken in plaats van andersom. Ik heb mijn favoriet al klaar liggen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
