Veilige Havens
Zürich – Al vaker heb ik u mijn mening gegeven dat u op school aannames zijn bijgebracht die niet kloppen. Onlangs ben ik daarover nog uitgelachen, maar dat lachen zal u snel vergaan. Een aardig voorbeeld is de ideale economie en de daarbij behorende prijsvorming. Grotere onzin bestaat er natuurlijk niet. Inmiddels bent u er ook wel achter dat de wereld barst van de onevenwichtigheden. Athene is geen Den Haag. Dat blijft zo en moet u zien als uw grote vriend en niet als uw aartsvijand zoals velen denken.
De man met de sandalen en de baard voor het schoolbord heeft u tevens uitgelegd dat staatsobligaties veilig zijn. De uitleg is eenvoudig. Landen gaan niet failliet en zullen hun verplichtingen altijd nakomen. Inmiddels weet u dat ook deze les een dure geweest is. Beleggen in staatsobligaties staat vandaag de dag gelijk aan een wandeling door een Irakees mijnenveld.
Vastgoed stijgt ‘Altijd’
Een eigen huis is ook zoiets. Vastgoed stijgt ‘altijd’ en is de ideale bescherming tegen inflatie hoor ik uw makelaar al wijselijk uiteenzetten. Stenen blijven altijd staan en kunt u altijd aanraken. Het loopt nooit weg. U knikt instemmend. Maar ook deze les is een dure geweest. De prijs van uw huis dondert ondertussen nog harder in elkaar dan dat meneer Baumgartner naar de aarde gezogen wordt. En dit alles voltrekt zich op een moment dat de rente ultra laag staat. Normaal gesproken een fundament voor juist hogere vastgoedprijzen omdat de financiering zo soepeltjes te behappen is. Maar dit keer werkt alles net even anders en draait alles netjes tegen u in. Een arsenaal aan factoren is hiervoor verantwoordelijk.
En daarmee lijkt beleggen een schier onmogelijke opgave geworden. U snakt naar veilige havens, maar deze lijken niet meer te bestaan. Vooropgesteld ben ik van mening dat u geen IQ van 145 hoeft te hebben om enigszins fatsoenlijk te beleggen. Ondergetekende leest sinds 2000 ongeveer 40 procent van zijn beschikbare tijd. Ik zuig zoveel als mogelijk op en heb daar inmiddels een volledige eigen nieuwsdienst voor gebouwd. Ik volg momenteel actief in totaal circa 1.000 websites en blogs van allerlei pluimage over de hele wereld. Stel dat ik iets over de handel in kokosnoten wil weten, dan rolt dat er vanzelf uit. Iedere week komen er een paar bij. De laatste jaren ligt het percentage dat ik lees overigens nog wel iets hoger. De bedoeling is om redelijk beslagen ten ijs te komen en vooral de onzin uit alle berichtgeving te filteren.
Ruis
Een voorbeeld is het gedoe rondom de ‘fiscal cliff’ in de VS. De ‘fiscal cliff’ staat gelijk aan bungeejumpen. Hoe harder de koersen door de ‘fiscal cliff’ in elkaar getrapt worden, hoe sneller ze zullen opveren. Onderliggend is het eigenlijk ruis. De advocaten komen uiteindelijk met een passende oplossing. En zodra u dit soort gevalletjes er uit kunt filteren bent u al een stuk verder. Daar hoeft u niet slim voor te zijn, wel gedisciplineerd.
Dan volgt er de jacht naar een fatsoenlijke belegging. Dat is geen eenvoudig klusje, maar u moet het ook niet onnodig ingewikkeld maken. Ik ben van mening dat – juist nu – de belegging in een bedrijf voor de lange termijn veruit de beste zekerheid biedt. Wanneer u eens goed om u heen kijkt – zonder ruis van idioten – zult u waarschijnlijk ook tot deze conclusie komen. Het is geen toeval dat Charlene de Cavalho-Heineken op 1 staat in de Quote 500. Ook al heeft Freddie de basis gelegd, het principe blijft hetzelfde. Ik zie in die lijst geen 100% dood goud-beleggers, om maar eens wat te noemen.
Cashflow
De keuze van een aandelenbelegging is natuurlijk een hele exercitie op zich. Ondergetekende hanteert circa 13 uitgangspunten waaraan zo’n belegging moet voldoen. Dan valt 90 procent van de Prijscourant direct al af. Ik ga ze niet alle 13 voor u opdreunen maar een paar wil ik er wel met u delen. Overigens hanteer ik circa 13 beleggingsregels. Open deuren als een goed en integer management kunt u zelf wel verzinnen. Ik kijk vooral ook naar de schuld en hoe de cashflow in elkaar zit. De christelijke gebroeders Baan – maar later ook Enron – hebben hier destijds een venijnig grapje mee uitgehaald. En de accountants zijn er – omdat ze dat geleerd hebben op school – volledig ingestonken of belazerden de boel. Het eind van het liedje is u inmiddels bekend.
Enfin, het zou mij niet verbazen als grote steenrijke instituten tot de conclusie komen dat ze toch meer in aandelen moeten beleggen de komende jaren. De weg van ‘staats’ is doodlopend. Stel dat dit kwartje valt bij de heren, dan zouden we – hoe gek dit ook mag klinken – aan de vooravond van een draai vanuit ‘staats’ naar aandelen. En dat kan verstrekkende gevolgen hebben voor het koersverloop van beide asset classes. Daarmee belooft 2013 wederom een waar krachtenveld te worden voor de belegger. Ik kan niet wachten…
De komende maand moet u het doen met slechts een column per week van ondergetekende. De reden is dat ik werk aan een ander project wat nogal wat tijd opslokt. Maar u krijgt vanzelf te horen wanneer het af is.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
