Interpretatieprobleem
Barcelona – De overheidsschuld ontspoort, de Rabobank predikt stijgende huizenprijzen en bij de DSB dalen de stofwolken neer op het bureau van de heer Scheringa. De Amerikaanse dienstensector zet ondertussen zijn beste beentje voor. Zo lijkt het.
De rust is weer teruggekeerd bij DSB Bank na de ophef die vorige week was ontstaan over de spaartegoeden van klanten. ,,Wij maken ons geen zorgen en gaan weer over tot de orde van de dag”, zegt de ingehuurde positieve DSB-woordvoerder Klaas Wilting gisteren.
Imago Loopt een Deuk op
Toch heeft het toch al wankele imago van DSB een flinke deuk opgelopen van de klap van beroepsbloedzuiger Pieter Lakeman. Hij ziet zelfs een faillissement van de bank uit Wognum in zijn glazen bol opdoemen. Aan Scheringa de schone taak de opstapelende problemen deze week nog de kop in te drukken.
De Amerikaanse dienstensector is in september gegroeid. De index die de activiteit meet, nam vorige maand toe tot een stand van 50,9 van 48,4 in augustus. Na een tegenvallend ISM-productiecijfer van vorige week was het gisteren wel feest omdat het cijfer een tikkie beter was dan de begeerde 50 puntengrens.
Hoe geloofwaardig dit cijfer is zal snel blijken als extra economische gegevens blijven binnen druppelen over het volgens velen goed verlopen derde kwartaal.
Het CBS meldde ons ondertussen dat de overheidsschuld in het eerste halfjaar van 2009 opgelopen is tot een duizelingwekkende € 356 miljard. ING ligt wat zwaar op de maag van de begroting. De schuldquote komt hiermee op 61,1% van het bruto binnenlands product. En dat betekent dat Nederland de Europese bovengrens van 60% overschrijdt. Voor het laatst gebeurde dat in 1999 en dat is ook opmerkelijk te noemen.
Tsunamie van Inflatie
Want iedereen voorziet nu door de uit de klauwen lopende overheidsfinanciën een tsunami van inflatie op ons afkomen. Piet Moerland, de kersverse bestuursvoorzitter van de Rabobank, ziet zelfs op basis van deze aankomende inflatiestorm een herstel van de Nederlandse huizenmarkt in de tweede helft van 2010. Maar het IMF, toch ook geen dombo’s, noemt uitgerekend Nederland met name als land waar de huizenprijzen nog een flinke dreun kunnen krijgen. Moerland ziet echter meer vraag dan aanbod. We laten gemakshalve het aanstaande gedonder over de hypotheekrenteaftrek nog maar even onaangeroerd.
Moerland spreekt hier in onze ogen voor eigen parochie en doet aan “wishfull thinking”. Er komt geen inflatie, althans, er komt eerst een tsunami van deflatie. En dat zien we nu al overal om ons heen. Bankiers durven traditioneel het woord deflatie niet in de mond te nemen. Het staat gelijk aan vloeken in de kerk. Toch wijzen we maar even fijntjes op de prijsindex van de ISM-Non Manufacturing index. En deze is nota bene nog van het schuldenland waar de groei vandaan moet komen en dus uiteindelijk ook de “gewenste” inflatie moet aanleveren.
Bodemvorming
De Amsterdamse graadmeter is gisteren gestegen, waardoor er nog steeds bodemvorming kan ontstaan. Dat haalden we deze week al eerder aan ook al denken wij nog steeds neerwaarts met de koersen. De eerder genoemde 302 puntengrens houden we dan ook opwaarts in de gaten maar ook de 303 punten is van belang. Een slot boven deze waardes zou het beeld van de AEX weer omgooien. Neerwaarts letten we op de 299 puntengrens.
Al met al denken wij dat u voorzichtig moet zijn vandaag. De agenda’s zijn aardig leeg en over het algemeen geeft dat de bulls wat tools om de koersen nog wat hoger te jagen. Maar er zijn voorzichtige signalen die niet pluis zijn. Eén daarvan is dat grote beleggers heel geniepig switchen van aandelen naar staatspapier. Kennelijk is men niet gerust op de opgejaagde koersen.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
