Het échte Pensioengat

Barcelona – Al het nieuws wordt positief uitgelegd de laatste dagen. Of de rating van een economie op zichzelf, genaamd General Electric, nu neerwaarts wordt bijgesteld of niet, de (Amerikaanse) belegger geniet voor heel even van een waterig zonnetje.

En vandaag lijkt het meer van hetzelfde te worden. En daarmee kunnen alle vooroordelen van vrijdag de 13e direct de ijskast in. Een oplopende olieprijs, Bank of America, dat na Citigroup ook gewoon doodleuk roept dat het nu winst maakt, doet de bolletjes bij beleggers op hol slaan. En last but not least liet het geplaagde General Motors weten geen beroep te doen op de eerdere $ 2 miljard aan hulp dat eerder was toegezegd door Obama cs.

Negeren
Ook de verlaging van General Electric van AAA naar AA+ negeerden beleggers volledig. Sterker nog, er was sprake van opluchting. Het aandeel sloot 12,7 procent hoger nadat General Electric aangaf geen significante gevolgen te verwachten van de bijstelling, die hoofdzakelijk komt door problemen bij de financieringstak van het conglomeraat. Aardig om te vermelden is dat de oude baas van General Electric en uitvinder van de “shareholdersvalue”, Jack Welch, vindt dat het een fout is om op korte termijn aandeelhouderswaarde te willen creëren. Een opmerkelijke ontboezeming omdat door velen het najagen daarvan wordt gezien als een belangrijke aanleiding van de huidige kredietcrisis.

Downgrading begint heel langzaam een term te worden die dus dagelijks valt bij beleggers. Veel banken zullen ze nog voor de kiezen krijgen maar ook Berkshire Hathaway, het almachtige fonds van Warren Buffet, moest er aan geloven. En zo ontstaat de perceptie dat zelfs de sterkste bedrijven niet immuun zijn voor alle hedendaagse ellende. Binnen de S&P 500 hadden in 1982 meer dan 60 bedrijven een AAA-rating, nu zijn dat er nog maar 5.

We vallen in herhaling, maar de mooiste bloemen groeien aan de rand van de afgrond. En daarom pikten we eerder ING op en hebben we de posities in Aegon en SNS Reaal verder opgepompt. Zo lang we omhoog kijken, komt daar de meeste kracht vandaan in onze ogen. Maar vergeet ook een uitzender als Randstad niet. Begint het ergens ook maar iets op te leven dan valt er bij de uitzenders wat te halen.

2009 Hobbelig
Overigens is dit alles nog geen betoog voor structureel hogere koersen. Wij denken dat 2009 hobbelig zal worden en nog voor grote verassingen zal gaan zorgen. Verder valt ons op dat overheden te traag reageren. Ook in de polder verloopt alles moeizaam en wordt er in ’t Torentje inmiddels met servies gegooid. De maatregelen die genomen moeten worden zijn pijnlijk, dat snapt ook iedere konijnenkop.

Investeerders loeren naar veel indicatoren zoals u weet. Sommige turen naar de Baltic Dry Index die de gemiddelde prijs weergeeft van bulkvervoer van onder andere ijzer, graan, staal en kolen. Ook wij houden de Baltic Dry Index in de gaten omdat het dus een aardige indicator is van economische activiteit. Begint de economie aan te trekken, dan zal het vervoerd moeten worden en dus zal deze index dan noordwaarts gaan. Wij spelen er op in door individueel aandelen van een rederij op de plank te leggen maar u kunt natuurlijk ook via de Claymore/Delta Global Shipping Index ETF (SEA) inspelen op een mogelijke opleving die volgens veel marktvorsers een kans voor open doel is.

Pensioengat
We sluiten af met het pensioengat. Alleen hebben wij het over een ander gat dan waar u aan denkt. Binnen de pensioenfondsen van de bedrijven in de S&P 500 index is er een gigantisch fundinggap ontstaan dat dit jaar nog gesloten moeten worden. Het gat zou volgens UBS’ chief equity strategist David Bianco zo’n $ 100 miljard aan aandelenkapitaal bedragen. Sinds 1991 is het gat nooit zo groot geweest. Door de enorme koersdaling is de waarde van het aandelenbezit inmiddels gedaald naar zo’n 40% van het geheel terwijl 55% de normale verhouding zou moeten zijn. Om op dat niveau terug te komen moeten deze pensioenfondsen voor zo’n slordige $100 – $150 miljard aan aandelen opkopen. De heren kunnen het er wel bij laten zitten maar op die manier missen ze de mogelijkheid om het gat sneller te sluiten door vroegtijdig te profiteren van een mogelijke opleving van de aandelenmarkt in zijn geheel.

En zo heeft ieder nadeel zijn voordeel om een beroemde Hollandse Barcelonees maar weer eens aan te halen.
Wij wensen u een goed weekend toe.


Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.