Verschuivingen (2)
Amsterdam – Zonder u onnodig angst aan te jagen constateer ik toch droogjes dat de handel wat nerveus is. Eerder heb ik het ook al gehad over verdere verschuivingen binnen de financiële wereld. En u weet, de belegger (lees een gewoon mens), houdt niet van veranderingen. De mens is daar in het algemeen niet op gebouwd. De signaaltjes dat er veranderingen aan komen worden naar mijn stellige overtuiging telkens een stapje duidelijker. De problemen in de VS kunnen gewoon niet afgedaan worden als een lullig voorvalletje.
Dollar Gevoelig
De grote vraag is waar (en wanneer) dit nu gaat doorsijpelen en wanneer de gemiddelde hamburger etende Amerikaan eindelijk eens nerveus gaat worden. Is het dollar, waar naar verluid een vervelende mededeling vanuit het IMF in de lucht hangt, of lapt men als een idioot eerst zijn obligatiepakketje (terecht) aan en vervolgens het resterende aandelenpakketje? De gevolgen laten zich raden. De AEX is hyper gevoelig voor de dollar, vergist u zich niet. Om over wat geopolitiek gedoe (Iran), de verkiezingen in de VS of gewoon een ordinaire spike in de grondstoffen maar te zwijgen. Of denkt u dat de auto’s in China op water rijden? Economische groei of niet, de Chinees wil ook rondjes rijden en spaarlampen aan het plafond dus maak uw borst maar nat. En op dit moment spelen al deze zaken naar mijn idee in de bolletjes van beleggers. Dat is een bord spaghetti waar je zo één twee drie niet uit bent. Dus selectief, als u uw huiswerk goed gedaan heeft, kunt u prima nog wel wat aandeeltjes op de plank leggen. Dat doe ik ook.
Verzekeren
Maar ik koop er wel een verzekeringetje bij omdat ik verschuivingen verwacht, en daar houden we niet van. Of laat ik het anders zeggen. Als er een verschuiving komt wil ik niet staan te lachen als de bekende boer met kiespijn. Iedere forse verandering zie ik juist als een kans. Soms zit je met je billen bij elkaar en soms heb je het goed gezien. Ik verkies nu eigenlijk het poldermodel. Een beetje schipperen. Klapt de boel in elkaar dan sla ik toe en cash ik mijn puts. Spuit het door een nieuw M&A grapje toch weg doe ik gewoon leuk mee. De zogenaamde “sol situatie”is dat de boel in elkaar klapt en wat ik long zit toch wegspuit vanwege een overname of iets anders waar je blij van kan worden. Waarom zou ik het anders long zitten? Dan zou de tegenstrijdige pas echt tot zijn recht komen. Eerst maar eens wachten op de verschuivingen. Vinger aan de pols dus.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
