Enulever?
Amsterdam – De koers van Unilever maakte gisteren rare bokkensprongen. Wat was er aan de hand? De grote baas van Unilever, Patrick Cescau, gaf een interview aan persbureau Reuters af met pikante uitlatingen. “We are moving from a 3 percent growth company to one that grows at 4 to 5 percent” sprak hij veel veelbelovend tegenover Reuters. Verder nam hij woorden als “more aggressive” in zijn mond als het om het toekomstige acquisitiebeleid ging. Het klonk beleggers, die toevallig het nieuws tot zich konden nemen als muziek in de oren en sloegen direct toe. De koers steeg maar liefst 4,7 procent en dat soort bewegingen hadden we in de ingeslapen zeepproducent al ruim drie jaar niet meer gezien. Ik doe niets in Unilever omdat ik er, ook na de uitlatingen van Cescau, geen fan van ben maar dit terzijde. Maar de gang van zaken heeft mij wel aan het denken gezet en mijn wenkbrauwen doen fronsen. Een topman, zeker van een toko als Unilever, zou toch ook een cursusje bij de DSI moeten volgen om te weten wat wel en niet mag en wat ethisch verantwoord is. Om over integriteit maar te zwijgen.
Informatieachterstand
Er was immers sprake van zeer belangrijke informatieachterstand bij andere beleggers en dat is dus meten met twee maten. Als we dan toch op elke slak zout gaan leggen, wees dan consequent! Kortom: Ik had actie verwacht van de AFM. Onze toezichthouder is kritisch, scherp en heeft meer ogen en oren dan u en ik. Dus waarom niet ingegrepen? Van Klaas Vaak (Getronics) kun je het verwachten dat hij een steekje laat vallen. En daar werd eind vorig jaar dan ook hard ingrepen door de alerte toezichthouder. In Veldhoven (ASML) zitten ze nog steeds te sidderen achter het bureau na hard ingrijpen van de AFM toen Eric Meurice van de chipmachinemaker wat te loslippig was geweest. De mannen uit Veldhoven zijn zo geschrokken dat ze er sprakeloos van geworden zijn en er alleen nog maar summiere persberichtjes uitgooien. Dat gaat me dan weer wat te ver eerlijk gezegd.
Worstelen met regelgeving
Feit is dat bedrijven worstelen met de regelgeving. Wat mag wel en wat mag niet? Waar heb ik dat meer gezien? Vandaag de dag is een beursnotering geen lampje meer op het koersenbord dat knippert maar daar hangt veel en veel meer aan vast dat vaak onderschat wordt. Vaak wordt een notering ook als beklemmend ervaren. Zo gek is het dus niet dat er een (kleine) leegloop aan de gang is op Beursplein 5. Terug naar het geval Unilever: De reden dat er bij Unilever niet is ingegrepen kan te maken hebben met de dubbele notering. Londen is daarin leidend vanwege de hoofdnotering. Dus dat moeten die linksrijdende toezichthouders maar uitzoeken moet Docters van Leeuwen gedacht hebben. Als dat dan zo is dan vind ik de gang van zaken wel vreemd te noemen. De AFM is toch al jaren op de hoogte van de dubbele notering, of niet soms? Dan zou ze toch allang een draaiboek moeten hebben wat te doen als bijvoorbeeld Unilever de fout ingaat. Dat verwacht de AFM toch immers ook van de banken- en vermogensbeheerders of niet soms? Daar liggen toch niet voor niets dikke boeken met actuele AO’s , uitwijkregelingen, orderroutings en klachtenadministraties in de kast.
Zelfde fluiten
Barcelona – AGOVV moet toch hetzelfde gevloten worden als Barcelona-Arsenal, of niet soms? Zoals gezegd heb ik er verder geen schade van ondervonden maar soms doe ik nog wel eens wat in het aandeel Shell. Om die reden maak ik me wel degelijk zorgen. Als er in Shell zo’n beweging zou plaatsvinden op grond van ongelijke informatieverschaffing en er wordt niet ingegrepen door de toezichthouder dan zou ik “not amused” zijn. Om die reden heeft de Europese toezichthouder wellicht toch de toekomst. Docters van Leeuwen heeft zich daar ook wel eens over uitgelaten dat het die kant op zou moeten gaan. Wellicht kan hij in de Tweede kamer eerdaags daaraan zijn steentje bijdragen zodat deze belegger weer rustig kan gaan slapen.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
