Buffer Blues
Pfäffikon SZ, Switzerland – Het was voormalig CFO Bert Bruggink van de Rabobank die begin dit jaar de knuppel in het hoenderhok gooide. Om als marktleider in Nederlandse hypotheken te prediken dat hogere kapitaaleisen uiteindelijk tot een structureel duurdere hypotheek zullen leiden, is transparantie in optima forma. Maar de algemene publieke opinie reageerde als door een wesp gestoken. Bruggink had beter moeten weten en verloor – hoe toevallig – niet veel later zijn baan bij de Rabobank. Toch heeft – de volgens velen publiekelijk ongelukkig acterende – Bruggink wel degelijk een punt.
Sinds 1893
De hypotheekrenteaftrek in Nederland kent zijn oorsprong in 1893. Ruim honderd jaar was er geen haan die er naar kraaide, maar sinds de jaren negentig van de vorige eeuw is de Nederlandse hypotheek met haar beroemde renteaftrek een hot item. De Nederlandse huizenmarkt floreerde als nooit tevoren en de hypotheekmarkt bleek een attractieve groeimarkt voor banken en verzekeraars. Het ongeremd opjagen van de hypotheekschuld heeft van Nederland een wereldkampioen op dit gebied gemaakt. Iedere Nederlander wordt opgevoed met schuld, hetgeen een uiterst zorgwekkende ontwikkeling is.
Water en Vuur
Dit alles is de Financial Stability Board (FSB) gevestigd te Basel niet ontgaan en de FSB eist daarom hogere buffers van banken. Bankiers en buffers zijn als water en vuur. Hogere buffers tasten immers de winstgevendheid van de bank aan en daar zitten bankbestuurders niet op te wachten. De relatief lage beurskoersen van financiële instellingen is een extra obstakel. Een beetje bankier verzint echter een list, zoals bijvoorbeeld de hybride oplossing. Dit beestje ziet er uit als een teddybeer, maar gedraagt zich als een valse kameleon.
Coco’s
Bij hybride uitgiftes – zoals Contingent Convertibles (Coco’s) – doet de bank net alsof u een aandeel heeft met uitzicht op een veilig rendement dat lijkt op een obligatie. Ondertussen denkt de investeerder dat hij een obligatie in bezit heeft inclusief het hoge rendement van een aandeel. Coco’s zijn beleggingen die u op een ongewenst moment verder het financiële moeras in kunnen trekken. De specificaties van Coco’s zijn complex en lastig te doorgronden. Ik vraag mij tevens af waarom uitgerekend u het bufferkapitaal van een bank zou moeten financieren? Misschien moet u dit uzelf ook eens afvragen.
Hoe dan ook; laat u niet bevangen door de buffer blues van de banken. De aangeboden hybride oplossing van de banken is voor beleggers slechts een nieuwe manier om ouderwets het schip in te gaan.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
