Oud Papier Verbranden
Pfäffikon SZ, Switzerland – De New York Times heeft het afgelopen weekend de traditierijke krant The Boston Globe verkocht voor een schamele zeventig miljoen dollar aan zakenman John W. Henry. Veel geld voor een krant vandaag de dag. Maar ik roep in herinnering dat de New York Times in 1993 maar liefst 1,1 miljard dollar voor The Boston Globe neertelde. Een fraai stukje timing.
Weg met Wegener
Het deed mij denken aan Wegener. Precies zeven jaar geleden bouwde ik een redelijk belang op in de krant. Niemand zag het zitten. Het eind van het liedje was dat Mecom negen maanden later een bod uitbracht op Wegener. De aandelenkoers van de krant was meer dan verdubbeld. Dat de heer David Montgomery er vervolgens een rommeltje van maakte laat ik maar even in het midden. Ik wil er maar mee aangeven dat als belegger er met kranten best wat te verdienen valt.
Opvallend in dat kader vond ik de uitspraken van de heer Derk Sauer recentelijk. Hij betoogde dat de rijkste belegger ter wereld – Warren Buffett – veel investeert in kranten en dat ze daarom levensvatbaar zijn. De krant is niet dood. Maar hoe Sauer met Egeria het NRC bestiert roept natuurlijk veel vragen op. Dat is niet des Buffetts.
Lokaal Nieuws
Buffett gelooft overigens alleen in lokale kranten. “Charlie and I believe that papers delivering comprehensive and reliable information to tightly-bound communities and having a sensible Internet strategy will remain viable for a long time.” aldus Buffett. Daar komt bij dat de investeringen van Buffett met zijn vermogen als ‘spielerei’ bestempeld kunnen worden. Voor Buffett zijn kranten kruimels. Dat neemt niet weg dat het wel een interessante ontwikkeling is. Waarom daalt immers de waarde van de The Boston Globe in precies twintig jaar van 1,1 miljard dollar naar slechts 70 miljoen dollar?
Dalende advertentie inkomsten zouden de hoofdreden zijn van de indrukwekkende verschrompeling. Ik denk dat het ook met de toenmalige ‘contentgekte’ te maken heeft gehad. De bodem lijkt wel te zijn gezet. Kopen wanneer niemand er nog iets in ziet is ook door ondergetekende een vaak gehanteerde strategie. Het vergt wel veel huiswerk en een dosis stalen zenuwen.
Meer dan ooit te voren is de journalist op zoek naar nieuwe wegen.
Beleggers Langs de Zijlijn
Voor ons fund zie ik vooralsnog geen rol weg gelegd in deze. Het past niet in onze strategie. Maar dat kan op termijn zo maar veranderen. De ondergedompelde kranten moeten het vooralsnog hebben van private investeerders die de slag van een zeer rijke historie naar het onbekende digitale tijdperk durven te maken. Daar liggen enorme kansen en uitdagingen.
Om mij heen zie ik een aantal hoopgevende initiatieven. Van de grote jongens vind ik The Guardian een uitstekend voorbeeld. Dichterbij huis is De Correspondent een goed initiatief dat gefinancierd is door ‘crowd funding’, waar ik overigens wat minder enthousiast over ben. De toekomst zal dat uitwijzen. Toen Eric Smit ruim twee jaar geleden zijn plannen ontvouwde over Follow The Money was ik direct enthousiast en ben dat nog steeds. De journalistiek gaat een compleet nieuw tijdperk in dat naar mijn inschatting veel toekomst heeft. De belegger zal vroeg of laat oud papier gaan opkopen als het kwartje ook bij hem gevallen is. Sommige kranten zijn juweeltjes.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
