De Vierde Industriële Revolutie

Zürich – Voorspellen heeft geen zin. Ik zie de grootst mogelijke flauwekul voorbij komen de laatste weken van zogenaamde ‘goeroes’. Het doel is slechts om u te laten kopen en verkopen, een ijzeren wet op Beursplein 5. Meestal heeft u uw perfecte belegging al in portefeuille, zonder dat u dat in de gaten heeft. Eén goed idee per jaar is – als belegger – meer dan voldoende. Er zijn trouwens maar weinig echte goeroes op de wereld. Ondergetekende kent er slechts een paar.

De oudste die ik ken is Irving Kahn van de Kahn Brother Group in New-York. De beste man telt 107 lentes en houdt zich nog iedere dag bezig met beleggen. Wanneer u op uw vijf en vijftigste een schop onder uw kont gekregen heeft van uw baas kunt u altijd nog belegger worden. Dat kunt u dan nog dik vijftig jaar volhouden al leunend tegen uw gepimpte rollator.

Grote Geesten Dwalen
Dat voorspellen geen zin heeft bewijzen grote geesten als Nostradamus en recentelijk de Maya’s. Ze kleunen allemaal stuk voor stuk mis. In glazen bollen kijken is een nodeloos tijdverdrijf. Interessanter is de vraag waar we onze groei vandaan gaan halen de komende zestig jaar tot honderd jaar. Misschien moet u er even aan wennen, maar de scope van ondergetekende is al enige jaren extreem lang. Ik heb besloten honderd te worden, dan moet je alles daar natuurlijk wel netjes op afstemmen.

Bill Gross van het obligatie bolwerk Pimco voorspelt geen groei en denkt dat aandelen voor goed ‘dead money’ zijn. Meneer Gross is een aardige man, maar meer een briljant strateeg om zijn goed gevulde fund nog verder te vullen. Het staat mij nog helder voor de geest wat Gross een paar jaar geleden te vertellen had over US-Treasuries. Niemand in het hele heelal kleunde zo mis als Bill Gross, notabene in zijn eigen metier. Neemt u het geraaskal van Gross dus maar met een korreltje zout. Zonder land of bedrijf geen obligatie en geen Gross. Het dient een ander doel, namelijk het volpompen van Pimco, meer niet.

Stoomtrein
De eerste industriële revolutie begon allemaal met de blazende stoomtrein medio 1750. Een beter stukje vervoer deed zijn intrede. Jammer dat de NS – met het gedonder met de Fyra – die rechte lijn niet heeft weten vast te houden. Daarna volgden elektriciteit, stromend water, communicatie, de verbrandingsmotor en gerommel met chemicaliën en petroleum. Misschien kunnen we de factor entertainment – speciaal voor Joop en John – er ook nog wel bij zetten. Vanaf de jaren zestig kwamen daar computers, het web en mobiele telefoontjes bij. In die cyclus zitten we eigenlijk nog steeds. Dat de VS in deze periode daar het meeste van geprofiteerd heeft is eigenlijk een klein wonder. In slechts 150 jaar werd alles uit de grond gestampt. Uniek in de geschiedenis van de wereld. Dat we New-York ingeruild hebben voor een stukje dor bos – met inmiddels een zootje ongeregeld aan het roer dat Suriname heet – is in dat kader uiterst pijnlijk te noemen. Toen ontbrak het in de polder kennelijk al aan visie.

En dan heb ik het nog niet over de tussentijdse verbeteringen. Een Golfje VII stuurt wezenlijk beter dan het eerste exemplaar uit de eind jaren zeventig, heeft duidelijk meer koppel en verbruikt minder. Wat ik er maar mee wil aangeven is dat de ontwikkeling – juist in periodes van crisis – gewoon door gaat. Wanneer lieden hun baan verliezen worden ze opeens verdomd inventief als ze tenminste niet voor de trein springen. Ze ontwikkelen zich beter in het verzinnen van een list. Nood breekt immers wetten. Het gerommel van Jobs en Wozniak in de garage spreekt daarbij misschien wel tot de meeste verbeelding.

Energiebehoefte
Maar waar moet de vierde industriële revolutie eigenlijk vandaan gaan komen? De mensheid krijgt eerdaags te maken met een paar grote problemen, dat is geen nieuws. De belangrijkste is wellicht de alsmaar oplopende behoefte naar energie en de gespannen verhouding met de diverse grondstoffen. Ik hoor u voedsel roepen. Ook die kan in het rijtje. Als een paal boven water staat dat de wereld minder afhankelijk zal moeten worden van olie. Een verschuiving naar gas is slechts een tijdelijke oplossing.

Het zou mij niet verbazen als de vierde industriële revolutie in die hoek gezocht moet worden. Het verleden heeft aangetoond dat technologie en ontwikkeling ons altijd verder hebben geholpen. Daar brengt ook meneer Gross zeker geen verandering in. De economie veranderd continu maar stopt nooit. Als belegger biedt dit voor u en ondergetekende volop kansen. Ook dat stopt nooit. Wellicht snapt u nu beter waarom ik actief ben – en blijf – in de financiële wereld en 25 jaar geleden gestopt ben met het hozen van boten.


Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.