Toezicht Houden met de Franse Slag
Zürich – Politici zijn dol op regeltjes. Hoe ingewikkelder hoe beter. Een gegeven is dat we zowel op uiterst links als op uiterst rechts in het politieke speelveld te maken hebben met idioten. Het is een simpel gegeven binnen ons democratisch en kapitalistisch systeem. Maar soms krijgen deze idioten het voor het zeggen. De gevolgen zijn dan desastreus. Ik kom daar zo nog even op terug.
Ondergetekende stamt uit de tijd van de STE; Stichting Toezicht Effectenverkeer. Wanneer je als krullenjongen die naam hoorde, scheet je direct zeven kleuren stront. Aan het hoofd van het Controlebureau van destijds stond ene meneer H. te Beest. Zijn naam alleen al boezemde gezag in. In de jaren tachtig- en negentig is er meer dan genoeg voorgevallen. Al dan niet terecht. Ik kan er een vuistdik boek over schrijven, maar heb er – vooralsnog – de ambitie niet voor. Ik lees liever gortdroge jaarverslagen in plaats van de Playboy.
Rol Beursplein 5 verdwenen
Door al dit gedonder van destijds – waarbij in mijn ogen Beursplein 5 haar vooraanstaande rol in Europa definitief heeft verloren – hebben toezichthouders langzaam maar zeker een waterhoofd gekregen. Ik hoor Hollandse vakgenoten hierover – as we speak – veelvuldig klagen. De AFM kost Nederland – naar mijn voorzichtige inschatting – tussen de 0,2 en 0,4 procent groei die we nu heel goed kunnen gebruiken. Dan heb ik het nog niet over de gepeperde bijdragen die hard werkende vermogensbeheerders gepresenteerd krijgen. En wat voegt het toe?
Na de jaren negentig zijn de schandalen – door pure onkunde – nog veel groter geworden. De rij is nog veel langer en dikker dan in diezelfde jaren negentig. Hij is zelf zo lang dat ik er niet eens een poging toe doe het volledig op te sommen. Madoff, Word-Online, Ahold, Lehman Brothers, Palm Invest, Enron, DSB, Vestia, Woekerpolissen, Provincie Noord-Holland, Icesave, Scheeps CV’s en gaat u zo nog maar even door. De AFM heeft u daarvoor niet kunnen behoeden en kan dat in de toekomst ook niet doen. Dat is ook haar rol niet hoor ik haar al in al haar onschuld roepen. Maar eind jaren negentig was dat – na de beursfraude – wel degelijk het uitgangspunt. Of is het opeens een excuus…
Sex op uw vijfentachtigste
Had Binck Bank haar risicomanagers niet ontslagen zonder toezichthouder? Onzin! De top van Binck is betrouwbaar en vakkundig. Ze hadden precies hetzelfde gedaan zonder toezichthouders. Verder valt me op dat vaak lieden die het net niet ‘maken’ in de financiële wereld over stappen naar de AFM. Dat staat goed op de CV. Wel nu, ik haat CV bouwen en heb er geen enkele fiducie in dat u daar ook maar een streep gelukkiger of beter van wordt in de long run. Het heeft geen enkele zin. Het is als sex op uw vijfentachtigste. Mevrouw Olcay Gulcen mag haar handjes dicht knijpen dat ze op dit punt niet onder toezicht staat van de AFM.
Hoe dan ook: er bestaat geen enkel bewijs dat een toezichthouder nuttig is. In mijn ogen moet in tijden van scherpe economische neergang elk initiatief tot ondernemerschap – hoe wankel ook – volledig door de overheid worden ondersteund. En als de AFM gelijk heeft – zoals bij Gerrit Zalm – wordt ze overruled door de DNB. Voor voormalige politici gelden de regeltjes kennelijk dan opeens weer even niet of worden verschoven binnen het tijdspad. Op die manier loopt Badr Hari morgen ook weer vrij door de Utrechtse straat.
Knippen en Scheren
Een ander aardig voorbeeld van falende toezichthouders vond recentelijk plaats in – hoe kan het ook anders – Frankrijk. Dat Frankrijk met Hollande aan het roer een tikkende tijdbom is kan ik slechts onderschrijven. Tevens heeft Hollande de financiële wereld – en een ieder die met een bak risico vermogen heeft weten op te bouwen – de oorlog verklaard. Idioten krijgen het soms voor het zeggen.
Speculanten moeten bloeden. Dat is nog tot daaraan toe. Hollande komt op voor de man in de straat. Socialisme is iedereen rijk maken in zijn ogen. Maar let u nu even op wanneer toezichthouders niet goed begrijpen waarmee ze bezig zijn. Zoals wel vaker worden onbedoelde deelnemers aan het proces uiteindelijk de dupe van de verstorende maatregels van de toezichthouder.
Hollande wil met een transactietax de rijken knippen en scheren. Maar veel – uitgekookte – beleggers ontsnappen aan deze belasting met behulp van zogenaamde contracten die slechts het verschil – tussen aan- en verkoop – met u afrekenen, ook wel CFD’s genoemd. Ze worden aangeboden door diverse prime brokers. De grap is dat u er ook ‘short’ mee kunt gaan, iets dat politici en onnozele toezichthouders maar al te graag aan banden willen leggen. Compleet zinloos overigens. Ik heb dit al eens eerder uitgelegd met grafiekjes en al aan de hand van de ondergang van de Dexia Bank. Werkelijk waar, volstrekt zinloos.
Dubbel feest
Met de CFD bent u zelf namelijk geen juridisch eigenaar. En soms werkt de CFD ook nog met een hefboomeffect. Dat is dubbel feest, want zowel opwaarts als neerwaarts ligt de Franse belegger – letterlijk – dubbel zonder ook maar iets te hoeven af te dragen aan de Franse staatskas.
En wie betaalt de uiteindelijk prijs? Juist, de kleine Franse belegger in de straat. Institutionele of meer doorgewinterde beleggers hebben de maas in de wet allang gevonden en handelen bijvoorbeeld via Londen. Kortom: na de ‘Nutella Belasting’…Goed Gedaan Meneer Hollande!
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
