Gefinancierde Dierentuin
Barcelona – Beleggers sluiten heel langzaam de boeken. Het jaar zit er wel zo’n beetje op. Eerlijk gezegd hadden wij vanochtend wel iets meer volatiliteit verwacht bij de expiratie. Het zijn immers mooie aangrijpingspunten voor de diverse geniepige dealingrooms om uw turbotje nog net voor de finish te laten ploffen.
Nee, beleggen in afgeleide producten van afgeleiden producten met schijnzekerheid, daar beginnen we niet aan. Maar daarover willen wij het met u niet hebben. Interessanter is de vraag hoe 2012 er uit gaat zien. Hmmm, dat weet geen hond.
Wat we wel weten is dat de wereld – in financiële zin – een bijzondere periode mee maakt. Dat zal u zo langzamerhand niet ontgaan zijn tenzij u in een grot woont of Mikhail Khodorkovsky heet. U weet ook dat economieën en kapitaalmarkten zich niet lineair maar cyclisch gedragen. Ook dat ondervindt u aan den lijve en is u op de kleuterschool er al in geramd. Financiële markten gaan van over- naar onderwaardering in cycli welke een tijdspad hebben van grofweg 15-25 jaar.
Lariekoek
Tijdens zo’n economische cyclus, ondergaat de economie verschillende stadia. En zo ook de prijzen van verschillende asset classes en assets. Dat sommige rechtenstudenten denken dat de prijs van Amsterdams vastgoed bijvoorbeeld altijd blijft stijgen is natuurlijk lariekoek. We verwijzen de studenten fijntjes naar de Herengracht Index.
Maar goed, uitgebreide analyses van economische- en markttrends zouden u het antwoord moeten geven in welke fase de economische cyclus zich bevindt. Tevens moet het u een specifiek inzicht geven of assets gaan dalen of juist gaan stijgen. Niet onbelangrijk. Het behoeft geen betoog dat we ons op dit punt in een keiharde bear market bevinden met al zijn opwaartse nukken als grillig toetje.
Grofweg kijkt uw dienaar naar vier specifieke zaken bij zo’n analyse. Het monetaire kader is belangrijk om te weten of er genoeg liquiditeit aanwezig is in verschillende asset classes. Het behoeft geen betoog dat het op dit punt rommelt en dat u uw huiswerk hier echt moet doen.
Het volgende punt is natuurlijk de waardering. Waardering geeft het niveau aan van het potentiële risico dat u neemt en de daaraan verbonden beloning. Wij lezen dat Europa spotgoedkoop zou zijn in de lange trend. Dat staat haaks op wat wij denken. Immers, de EU zien wij voorlopig als een soort veredelde overgefinancierde dierentuin waar weinig beweging in zit.
Timing
Een item waar wij beleggers – vrijwel – nooit over horen is momentum of timing zo u wilt. Veel investeerders draaien hun hoofd weg voor dit item. Maar het is oh zo belangrijk en verdomd lastig te leren. Maar weinig beleggers beheersen dit onderdeel en geven de markt gewoon de schuld. De remedie om dit onder de knie te krijgen is simpelweg dag en nacht met beleggen bezig te zijn en dat voor decennia lang. Slecht nieuws voor uw maîtresse, goed nieuws voor uw aandelenportefeuille.
En het laatste aandachtspunt is het sentiment. Het sentiment kunt u inzetten als contra-indicator. Het huidige sentiment helt niet over van positivisme dus opereert u in dat soort gevallen per saldo meer aan de koopkant dan aan de verkoopkant.
Het uitgangspunt van uw beleggingsbeslissingen zou behoud van kapitaal moeten zijn, ook als het stormt op de financiële markten. Op die manier zou het toch mogelijk moeten zijn om in absolute termen een fatsoenlijk rendement uit uw geïnvesteerd vermogen te halen en de diverse stadia van de economische cyclus financieel te overleven. U leest het: beleggen kan iedereen!
Tot slot wijzen we u nog op een opmerkelijk stukje dat wij vonden op Bloomberg en dat een ‘Must Read’ voor het weekend is. Het gaat over het verborgen risico van Duitsland. Wij citeren letterlijk:
“The bottom line: Germany’s Bundesbank — BuBa for short — has quietly, automatically lent 495 billion euros ($644 billion) to the European Central Bank via Target2. That lending has balanced correspondingly huge borrowings from Target2 by the central banks of weaker nations including Greece, Ireland, and Portugal — and lately Spain, Italy, and even France. They are technically “claims,” not loans. To find them you have to root around in the footnotes of the reports of the 17 national central banks of the euro zone.”
Wellicht begrijpt u nu beter waarom wij de EU een veredelde overgefinancierde dierentuin vinden.
Rest ons u – desalniettemin – een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en Follow the Money: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
