De Voedselcrisis van 2011
Barcelona – Gaat de aandacht van de belegger de laatste weken vooral uit naar smeulende Japanse kerncentrales, geldverslindende Portugese en Ierse banken en een mouwen opstropende Kadaffi. Wij vragen uw aandacht voor de aanstormende voedselcrisis.
Een fatsoenlijke hap eten is daadwerkelijk een mondiaal probleem geworden, dat in eerste instantie de allerarmsten onder ons treft. De landbouwindustrie staat voor enorme uitdagingen om de als maar verder groeiende wereldbevolking te blijven voeden, terwijl de klimaatsverandering juist droogten en overstromingen verder in de hand werkt.
Om nog maar te zwijgen over de voorstanders van het gebruik van gewassen als mais, soja, suiker en palmolie voor brandstof. De beschikbare landbouwgrond daalt daarmee in rap tempo. Kennelijk is hen weinig in de weg gelegd om brandstof voor uw V8 boven die van uw gezonde belegde boterham te stellen.
Honger
Naar schatting lijden rond de 925 miljoen mensen in de wereld honger. Wat opvalt is dat groeibriljant China steden zo groot als Parijs in een verbijsterend rap tempo letterlijk uit de landbouwgrond stampt. Daar past ook een veranderd eetpatroon bij. Want de gemiddelde Chinese konijnenkop wil ook wel eens een biefstuk op zijn bord.
Echter om één kilo vlees om te zetten is vier kilo graan nodig. Dus eigenlijk eten runderen en varkens ‘‘ons’’ voedsel op. De problemen worden nog wat verergerd door mislukte oogsten en door de stijgende brandstofprijzen. Ook krijgt de speculant er van langs maar dat vinden wij onzin. De speculant heeft juist een nuttige functie en legt de vinger op de zere plek.
Inmiddels investeren hedgefunds, maar ook pensioenfondsen, steeds meer in landbouwgrond en boerderijen. Het is niet voor niets dat Jim Rogers onlangs in Amsterdam verkondigde dat u beter per direct boer kan worden dan bankier. De boer van de toekomst zal in een Maserati rijden en de bankier moet lijdzaam toezien dat zijn bonus stap voor stap verder wordt ingeperkt.
De Verenigde Staten staan al sinds jaar en dag bekend als de graanschuur van de wereld. Maar de grootste economie ter wereld heeft ethanolhonger en verbouwt steeds meer van dat spul dat weer ten koste gaat van de graanproductie. De Amerikaanse boer is een high-tech ondernemer, vergist u zich vooral niet.
Rusland de nieuwe graanschuur
Maar door dit omgekeerde subsidiebeleid van de Amerikaanse overheid dreigt de VS eerdaags geen netto-exporteur meer te zijn van graan. Deze megagraanschuur moet dus graan gaan importeren van, waarschijnlijk Rusland. Zet daarnaast de ontwikkelingen in China en u begrijpt dat grofweg de twee machtigste economieën van de toekomst eerdaags knel komen te zitten in hun voedselvoorziening, met alle gevolgen van dien.
Het is dus niet zo gek dat de Chinezen zeer geïnteresseerd zijn in de Amerikaanse know-how op dit gebied. Ook overwegen onze Aziatische vrienden om in het buitenland landbouwgrond op te kopen om aan de toekomstige behoefte te blijven voldoen. Toch zal dit verder oplopende voedselprijzen niet kunnen voorkomen.
Onlangs waarschuwde de topman van Unilever, Paul Polman, in ons geliefde Davos dat de crisis in de voedselproductie door de stijgende prijzen en vraag dichtbij een “gevaarlijk territorium” komt. En daarmee slaat hij de spijker op zijn kop. U kunt zich gaan opmaken voor een kersverse voedselcrisis. Misschien is het een idee dat uw volksvertegenwoordigers in Den Haag zich eens gaan buigen over dit soort problemen, dan zich druk te maken over een sterk verouderde gestrande helikopter aan de zonovergoten kust van Libië.
Klik hier voor de actuele prijs van Sojabonen
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en Follow the Money: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
Uw reactie is welkom via Dwarshuis@Columbeurs.nl
