De Crisis van 2011
Barcelona – Wanneer u de AEX braaf gevolgd heeft dit jaar, dan is op zijn minst helder dat uw rendement de prullenbak in kan. De vraag is wat u en ons in 2011 te wachten staat nu overheden moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen.
De financiële veenbrand, die in 2008 begon, trekt rustig verder. Het vervolg van de crisis wordt er eentje van de overheidsfinanciën en de pensioengerechtigden. De problemen in Europa zijn immers immens. De incompetentie van de lieden die deze financiële crisis de kop in willen drukken is soms schrijnend te noemen. Noodzakelijke hervormingen worden geblokkeerd, waarbij wij pijnlijk vaststellen dat de besluitvorming iedere keer een chaotische gebeurtenis is.
Europa heeft dringend behoefte aan een team van snoeiharde professionals en specialisten om de als maar uitdijende financiële sores keihard aan te pakken. De Europese Commissie heeft deze kennis simpelweg niet. De heren zijn goedwillende verhuizende amateurs. We roepen in herinnering de grapjes die bij de herfinanciering van Griekenland van stal zijn gehaald, of bent u dat vergeten?
Niets aan de Hand
Velen roepen dat er niets aan de hand is om dat er een Europese noodfonds is van zo’n slordige 750 miljard euro. Maar dit is een papieren tijger! Er zijn uiteenlopende schattingen dat de werkelijke financiële slagkracht van dit fonds niet verder reikt dan grofweg de helft. 85 miljard daarvan is er reeds overgemaakt aan Ierland. Dus het is niet geheel ondenkbeeldig dat er een staat het ravijn in duikelt met alle gevolgen van dien.
De roep om een zelfstandig Europees Monetair Fonds met een volledige autoriteit om de staatsfinanciën van de afzonderlijke staten te controleren en rücksichtslos aan te pakken is dus zo gek nog niet. De vraag is of we al niet te laat zijn. Met Duitsland voorop, Nederland en een aantal Scandinavische landen op de bagagedrager zittend en leunend hoeft naar ons idee de rest van Europa niet op veel mededogen te rekenen. Immers, deze lidstaten voelen zich terecht genaaid door hun Europese financiële vakbroeders.
Een ander aandachtspunt is dat de euforie rondom Barack Obama volledig verdwenen is. Immers, de laatste Amerikaanse verkiezingsuitslag heeft onze getinte vriend volledig vleugellam gemaakt. Daar komt bij dat het Amerikaanse budget wordt opgeslurpt door wapens, onderwijs en wat gezondheidszorg van een zootje Amerikaanse oude lijken. Waar moet de broodnodige innovatie vandaan gaan komen? Dat wordt dus wachten tot 2012 waarbij ondertussen de VS volledig vastgenageld staat als voormalig “superpower”.
Malaise
Dat Azië wordt meegezogen in de malaise is ook niet ondenkbeeldig. Japan heeft immers al decennia lang een van de hoogste overheidsschulden ter wereld en staat het woord deflatie op iedere landingsbaan in de weg gebeiteld. Daarbij komt dat Aziatische banken uitpuilen van Amerikaans en Europees schuldpapier en verwoedde pogingen doen hun reserves om te zetten in commodoties die immers niet bijgedrukt kunnen worden door de Bernanke’s en Trichet’s van deze wereld.
Hun reserves en valuta’s dreigen dus ook onderuit te gaan met alle pijnlijke gevolgen van dien. Het wordt er in ieder geval niet gezelliger op bij de vergaderingen van het IMF. De oplossingen van dit soort gigantische problemen worden vaak gezocht in politieke aardverschuivingen, ineenstorting van het huidige sociale systeem en zo links en rechts een preventieve oorlog om al dit soort zaken te kunnen verdoezelen.
Met de kennis van nu kunnen we droogjes vaststellen dat al deze trends reeds in gang gezet zijn. 2011 wordt een verdomd lastig jaar omdat 2012 nog meer onzekerheid voor zich zal gaan opeisen vanwege een onbeschrijflijk bedrag aan herfinancieringen dat doorgerold moet worden. De kans dat 2008 zich gaat herhalen, echter dit keer niet met een lullig Amerikaans bankje, maar met een aantal serieuze staten is jammer genoeg niet langer uit te sluiten. Helaas kunnen we het zo vlak voor Sinterklaasavond niet anders presenteren.
Rest ons u desalniettemin een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
