Duidelijkheid
Amsterdam – Orkanen buigen af, olieprijzen dalen, over het Midden-Oosten lees in ik niets meer, dus de beurzen kunnen nog wel wat hoger denk ik zo. Om over de (dalende) renteontwikkeling maar te zwijgen. Een lange stroom van goed nieuws dus. Toch openen we in de min en toch blijf ik sceptisch en terughoudend. Daarin is helemaal niets veranderd.
Local Heroes
Ook ik heb (uiteraard) aandelen in portefeuille, dat zijn nog steeds mijn veel eerder omschreven local heroes. Daar doe ik verder niets mee en laat ik, zoals veel vaker verkondigd, lekker eigenwijs liggen ook als de boel onverhoopt in elkaar klapt (of verder oploopt). Ik verwacht namelijk dat ze zich individueel zullen onttrekken aan de mogelijke malaise op grond van tussentijds leuk opbeurend nieuws. Een tussentijdse dip neem ik daarbij op de koop toe. Aan bijkopen heb ik in het algemeen een bloedhekel, maar ik sluit dat toch niet helemaal uit. Zo ver is het echter nog lang niet. Inmiddels is de gemiddelde kostprijs zeer acceptabel te noemen, dus het duurt nog wel even voor ik in de gevarenzone zit. Over mijn lange calls, die ik immers gratis op de plank heb liggen uit eerdere transacties begin dit jaar, ben ik aan het dubben of ik ze zo langzamerhand een schop ga geven. Daar ben ik nog niet uit.
Liquide
Voor de rest ben ik nog steeds zeer liquide en heb niet (op een paar lokale aandelen na zoals o.a. Wegener, Pharming en Stork) fors bijgekocht tijdens de recente dip omdat ik nog steeds niet overtuigd was en ben van de markt. De strategie was en is dus dat ik aan bestaande posities niet rommel en voor de rest langs de zijlijn sta. Dat is in het kort de strategie geweest en dat heb ik iedere dag verkondigd en daarin is helemaal niets veranderd. Duidelijker kan ik het (helaas) niet oppennen en daar moet u het dus mee doen. Om iedere dag mijn posities ook nog in kleur en drievoud op de site te zetten gaat me immers wat te ver. Wat dat betreft zijn de Polder- en Zolderportefeuilles véél interessanter mijn inziens. Eind vorig jaar ben ik vol long gegaan en heb dat rond de 475 afgebouwd. Dat was dus een aardige timing. Ik blijf het lot niet tarten, omdat ik weet dat je er vaak naast kan zitten op Beursplein 5. Daarna heb ik dus bewust voor een bescheiden rol gekozen en wat meer aan spreiding gedaan omdat het jaar immers al aardig gestart was.
Genoeg Kansen
Er komt namelijk genoeg langs zeilen waar ik altijd nog in kan, ook dat is een gegeven dat ik al jaren weet. Alleen ik ben wel veel kritischer geworden de afgelopen 15 jaar. Waarschijnlijk wordt dat de komende jaren alleen maar erger. Een grappig proces. Ik ben nu dus min of meer weer terug bij af met een index van 464. Maar van een man overboord is absoluut geen sprake, maar ik heb inderdaad niet vol geprofiteerd van het herstel vanaf de 410 puntengrens. Daar heb ik helemaal geen moeite mee en is een bewuste keuze geweest. Op dit moment ben ik dus rustig aan het kijken of de tijd rijp is voor een flink stel putjes. Zo ver is het nog niet volgens mij. Maar het begint zo links en rechts wel een beetje te piepen en te kraken. Ik blijf dus eerder naar beneden kijken dan omhoog. Ook dat verkondig ik al een hele lange tijd. Wel zal ik neerwaarts wat agressiever positie innemen als het zo ver is. Die gedachte versterk ik alleen maar als we nog hoger mochten gaan. Dat doe ik overigens wel vaker neerwaarts. Zo denk ik daar dus NU over, voor alle duidelijkheid.
Komt er toch nog een orkaantje overheen of gaat de kwestie Iran toch nog opspelen aan het einde van de maand? Om over de traditionele treurnis tijdens deze maanden maar te zwijgen. Vandaag verwacht ik een bijzonder kalm dagje met weinig omzet omdat bij onze eilandbewoners de handel gesloten is. Een dagje van koersen kijken en koffiedrinken. Ik wacht rustig op meer duidelijkheid van de markten.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij een positie in Wegener en Pharming en geen positie in andere bovengenoemde fondsen.
