Under Pressure
Amsterdam – Is de opening vanochtend slechts een dipje in een structureel opgaande beurs of is er meer aan de hand? Een antwoord op deze vraag is natuurlijk altijd lastig te geven. Maar de huidige bewegingen passen wel precies in mijn volatiele plaatje dat ik na de daling richting de 409 puntengrens voor ogen had. Het past ook nog steeds in het plaatje dat we de correctie die we hebben ingezet nog steeds niet volledig hebben afgerond.
Fifty-Fifty
De kans daarop is op het moment (technisch gesproken) nog steeds fifty-fifty naar mijn mening, ondanks dat velen denken dat we alle dalende koersellende al gehad hebben voor dit jaar. Het zou allemaal inmiddels wel “in geprijsd” zijn, zo is de eensluidende mening. Ik verwacht echter (als eenling inmiddels) aanhoudende volatiliteit waarbij we de komende tijd toch opnieuw meer verkoopdruk gaan zien. Sla de omzetten er maar even op na wat dat betreft. Ik denk dat we zeker tot medio oktober ons moeten voorbereiden op meer gedonder op de financiële markten. Daarna kunnen we waarschijnlijk weer rustig (structureel) omhoog gaan kijken. Dan is alles inderdaad “in geprijsd”. Ik denk dat het renteverhaal de laatste maanden zorgvuldig is uitgemolken en dat beleggers dat nu meer als een gegeven gaan zien en niet meer zullen aangrijpen om structureel verder te dalen. De rente loopt in Europa en Japan nu eenmaal op en daar mee is de kous (voorlopig) even af.
Zachte Aarde
Ik verwacht dan ook dat de reactie op het rentebesluit morgen om 20:15 uur van Ben Bernanke en de zijnen in redelijk zachte aarde zal vallen. Nee, de belegger kijkt nu meer naar het oosten en begint zich meer en meer zorgen te maken, ondergetekende incluis. Israël gaat gewoon door met aanvallen op de Hezbollah en trekt zich vooralsnog niet veel aan van goedbedoelde VN-resoluties of vredesinitiatieven. Verder is het raadzaam om de problematiek rondom Iran verder tot u te nemen en op de voet te blijven volgen. Augustus (en september) worden wat dat betreft cruciale maanden in mijn ogen. Als de VS betrokken raken in het conflict zijn de rapen gaar natuurlijk. Het zou mij niet verbazen als dat nu net precies de bedoeling is van Iran en op de achtergrond Syrië. Verder valt me op dat er bij onze Engelse olievrienden van BP één leiding knapt, de olieprijs gelijk net zo hard omhoog knalt, als het zwarte goud uit de geknapte roestige leiding spuit.
Onder Druk
Een wat overdreven reactie lijkt me maar één ding is duidelijk. Vanuit verschillend perspectief staan beleggers onder druk. Vroeger hoorde je nooit iets over het knappen van één leiding en nu staat de halve wereld op z’n kop. Verder spreken de recente (dalende) productiecijfers van de oliemajors natuurlijk wel boekdelen. Dat kunnen we wel blijven negeren maar puntje komt echt wel bij paaltje wat dat betreft. We zitten in een onzeker politiek klimaat met stijgende rente en stijgende olieprijzen. Hoe lang kunnen we dat blijven negeren? Misschien reageert de gemiddelde belegger wat trager door de warmte, dat zou natuurlijk kunnen. Maar reageren zal hij. De kruik gaat immers net zo lang te water tot hij barst.
Kortom: Ondanks dat (veel) beleggers alleen maar zonneschijn zien, zie ik in de verte (helaas) donderkopjes opduiken. Ik heb liever dat ik er, gezien de aanleiding, helemaal naast zit en dat we fluitend door de 500-puntengrens spuiten en dat ik mijn boetekleed zal moeten aantrekken zo vlak voor de Kerst. Maar ik kan mijn ogen niet sluiten voor de realiteit waarbij de belegger meer en meer “under pressure” komt te staan. En niet alleen de belegger….
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
