Speculeren op zijn Zwitsers

Pfäffikon SZ, Switzerland – Het zal u wellicht niet ontgaan zijn, maar de Zwitsers stemmen 30 november aanstaande over het zogenaamde “Gold Initiative”. De Zwitsers mogen op deze datum stemmen of de Schweizerische Nationalbank (SNB) tenminste 20% van haar activa in goud moet aanhouden. Dit zou betekenen dat de SNB gedwongen wordt binnen een periode van vijf jaar voor CHF 60 miljard aan goud op te kopen om dit pakket vervolgens nooit meer te verkopen. De gemiddelde goudspeculant wrijft al in zijn handen en juicht het initiatief toe zonder zich goed te beseffen waarom het eigenlijk draait.

Opmerkelijke Campagne
De eerste vraag die bij mij opkomt is wie deze opmerkelijke campagne in Zwitserland financiert? Het lijkt de goudlobby zelf wel. De goudcampagne om de Zwitsers zo ver te krijgen kost immers veel geld. Duidelijk is dat goud niets aan charisma verloren heeft en tot op de dag van vandaag veel investeerders over de streep trekt om éénzijdige hoogst speculatieve investeringen te doen. Goud zou de reddingsboei zijn in monetair turbulente tijden. De reacties en meningen over goud – en zilver – in het algemeen zijn vaak als irrationeel te bestempelen. Ze dragen niet bij aan het verhogen van onze welvaart, bij zowel de rijken als de financieel minder bedeelden.

Goud verliest Glans
Goud heeft zestig jaar geleden al haar glans in relatie tot het monetaire beleid verloren. Het was de Amerikaanse President Richard Nixon die in 1971 de starre goudstandaard voor de dollar los liet. Overigens liet Zwitserland in 1954 de goudstandaard al los, waarbij in 1978 het “Nationalbankgesetz” werd herzien. Goud verloor daarmee na ruim honderd jaar haar prominente rol als monetaire autoriteit. Sinds die tijd leven we in een virtuele wereld van geld, hetgeen om een aangepaste beleggingsaanpak vraagt. Geld is eerder te vergelijken met olie als smeermiddel, meer is het eigenlijk niet. Het is daarom niet zo vreemd dat bijvoorbeeld de S&P 500 gelijke tred houdt met de balans van de Federal Reserve, om over de balans van de BOJ en de Nikkei maar te zwijgen.

Prijsstabiliteit
De taak van een centrale bank – in dit geval de SNB – is om te zorgen voor prijsstabiliteit. Ik merk op dat er geen enkel verband bestaat tussen de prijsstabiliteit en de goudreserve van de SNB. Verder is de goudreserve per hoofd van de Zwitserse bevolking veruit het hoogste ter wereld; de SNB beschikt over 1040 ton goud, dat lijkt mij ruimschoots voldoende. Daarnaast merk ik op dat de SNB sinds 2013 circa CHF 15 miljard verloren heeft op het doffe spul. De Kantons staan niet te juichen om deze teleurstellende resultaten. Feit is dat de SNB Zwitserland succesvol door de recente crisis heeft geleid. Ondertussen mengt de SNB zich ook in de discussie hetgeen zéér ongebruikelijk is. “Die SNB kann ihr gesetzliches Mandat nicht mehr voll erfüllen, wenn die Initiative angenommen wird.” aldus de centrale bank gevestigd te Zürich en Bern.

Speculeren
Het woord is nu aan de Zwitsers. De peilingen zwiepen wat heen en weer maar de laatste duiden op een “Nein” zoals vaker het geval is. Zwitsers houden over het algemeen alles graag bij het oude. Mocht het toch een “Ja” worden dan speculeren de Zwitsers tot over hun oren in goud en dat zal de capaciteit om te reageren op een volgende crisis ernstig beperken.

Rest mij u een goed weekend te wensen.


Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.