Het Gevecht om de Gaskraan
Pfäffikon SZ, Switzerland – Na het luwen van de kredietcrisis – die overigens nog lang niet voorbij is – komt de focus van de media en beleggers steeds meer op het oude energie vraagstuk te liggen. De recente turbulentie in Oekraïne heeft veel betrokken partijen met de neus op de feiten gedrukt. Rusland wordt als kwade genius gezien in het conflict, echter ik ben van mening dat er vanuit het Westen wel wat genuanceerder naar deze problematiek gekeken mag worden. Het lijkt mij bijvoorbeeld logisch dat Oekraïne gewoon aan haar verplichtingen moet voldoen en dat een te goedkope gasprijs geen vanzelfsprekendheid is. Ik constateer daarnaast dat de leiders van de EU merkwaardig gedrag vertonen in de relatie met Rusland.
Meer Onrust
Het is daarom niet zo gek dat de Russen hun gas elders willen slijten. Azië zal de Russen met open armen ontvangen schat ik zo in. De doorzichtige powerplay van de EU op dit vlak voelt week en merkwaardig aan. De EU kan veel willen, maar is helemaal niet in de positie om iets af te kunnen dwingen. Noemenswaardig is dat de EU op meer vlakken pure onmacht uitstraalt, nu aan de grenzen van de unie steeds meer onrust de kop op steekt. Dat is een gevaarlijk en helder patroon. De defensiebudgetten van de EU zijn bijvoorbeeld bedroevend laag te noemen; militairen worden met een klapperpistool op pad gestuurd. Een belangrijk aandachtspunt in het huidige tijdsgewricht voor naïeve Europese politici. Defensie moet wat mij betreft snel terug op de Europese agenda.
Labrador van de VS
Het is verstandig dat de EU haar hele energiebeleid opnieuw tegen het licht houdt. De conclusie zal zijn dat er heel veel geld en tijd geïnvesteerd zal moeten worden om een betere diversificatie van de energiebehoefte van de EU vorm te geven. De EU zal zeer waarschijnlijk ook van andere continenten energie moeten betrekken om minder kwetsbaar te worden. Dit vraagt om een innovatief energiebeleid waar uitgerekend Nederland een vooraanstaande rol in kan spelen. Daarom begrijp ik niet goed waarom de Nederlandse premier Mark Rutte – net als zijn voorganger Jan-Peter Balkenende – zich tegenover de Amerikaanse president Barack Obama als een kwispelende labrador gedraagt. De VS is een goede bondgenoot van Nederland, maar Rusland is dit ook, waarbij de geschiedenis met Rusland veel rijker is. Er ligt op dit vlak een lastige klus klaar voor de Haagse politiek.
Geen Gas Verkopen
Tot slot merk ik op dat Nederland ook nog een aparte rol binnen de EU speelt met haar eigen gasbel in Slochteren. Het verjubelen van de opbrengsten van de verkoop van Nederlands gas is mij al decennia lang een doorn in het oog. Sterker nog, vanuit een beleggings- en defensief oogpunt is het zelfs dom en onverantwoord om nog langer door te gaan met de verkoop van Nederlands gas. Nu het gevecht om de gaskraan steeds verder oplaait doet Nederland er verstandig aan om ook haar eigen beleid voor te bereiden op een nieuwe toekomst.
De ambitie van Nederland om één van de belangrijkste gasrotondes van de EU te worden vind ik een bijzonder goed plan. Maar dan wel zonder de verkoop van Nederlands gas. Volgende generaties hebben de gasbel in Slochteren veel harder nodig dan nu het geval is. Het gevecht om de gaskraan is pas net begonnen.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
