Ondergeschoven Kindje

Pfäffikon SZ, Switzerland – Het gedonder in Cyprus maakt langzaam plaats voor oorlogzuchtige taal uit Pyongyang. Provoceren zit in het DNA van Noord-Korea. Wat misschien minder bekend is, is dat de almachtige leider – Kim Jung Un – hier om de hoek in Bern op school gezeten heeft. Dat was nou niet echt een groot succes. Kim Jung Un sprak geen Engels, haalde zijn examens niet en was geobsedeerd door basketbal en computerspelletjes. Het was een beetje een ondergeschoven kindje. En deze leider zegt nu dat hij de VS op de knieën gaat krijgen. Het is verstandig dat de VS de kwestie toch serieus neemt en het peperdure zwemmende platform SBX-1 aan het verslepen is. Topbeleggers zijn al decennia bang voor een nucleaire aanval op de VS. Het gaat er een keertje van komen, zo is de consensus.

Cyprus niet van de Radar
Toch is Cyprus ook nog niet van de radar verdwenen. Er is simpelweg geen goed functionerend systeem binnen de EU. Brussel kan een lidstaat iets opleggen en vervolgens kan deze er toch nog onderuit. Dit is een omgeving waarin het verdomd lastig is om de enorme problemen op te lossen. Cyprus zou een geval apart zijn. Het heeft beleggers nog niet de angst doen inboezemen wat de ondergang van Lehman destijds wel te weeg bracht. Toch zie ik overeenkomsten. Politici zijn qua ‘bailout’s’ aan het einde van hun latijn. Ze zijn als het ware bailout moe. Beleggers gaan er ondertussen vanuit dat de ECB er alles aan doet om de Euro te redden. ‘Whatever is takes’, aldus Draghi. Vooralsnog stelt dat beleggers gerust.

Toen Lehman ineen zeeg wist niemand wat hem of haar te wachten stond. Politici stonden elkaar schaapachtig aan te kijken toen het Amerikaanse financiële systeem op haar grondvesten stond te schudden. Misschien was het toch niet zo verstandig om toe te geven aan de vermoeidheid van de rits van bailout’s destijds. Die vermoeidheid signaleer ik nu ook bij Europese politici. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling die u – als belegger – even goed in uw oren moet knopen.

Ondertussen reageren ondernemers en beleggers over het algemeen risico avers. Dat is geen goede ontwikkeling. Om een economie te laten groeien – of uit het slop te trekken – zal er hoe dan ook risico genomen moeten worden. Daar passen geen idiote belastingmaatregelen bij die bijvoorbeeld het socialistische heerschap Hollande voor ogen staat. Iedere vorm van ondernemerschap wordt daarmee direct de Europese bodem in geboord.

Kansen
Zijn er dan geen kansen hoor ik u al denken? Natuurlijk! Wanneer u – op de beurs – succesvol wilt zijn is het noodzakelijk dat u een onafhankelijke visie ontwikkelt. En dat is – ik spreek uit ervaring – een hele klus. Om die reden heb ik een zelfstandige interne volstrekt onafhankelijke nieuwsdienst gebouwd die ik braaf iedere dag lees. Een interessante ontwikkeling die ik bijvoorbeeld volg is die van de scheepvaart en transport in het algemeen. Ik kijk daarbij het liefst heel ver vooruit. Want zoals Einstein zei; “Ik maak me geen zorgen om de toekomst, want die komt immers snel genoeg.” En zo is het.

Opvallend is dat Nederland – en dan met name Rotterdam – zich op het gebied van transport klaarstoomt voor 2035. Laat die Nieuwe Kuip dus ook maar komen. Tevens laten de Zwitsers zich niet onbetuigd met de Gotthard tunnel. Qua scheepvaart zitten we inmiddels in een interessant vaarwater. De Baltic Dry Index is maar liefst vijfenzeventig procent in elkaar gezakt de afgelopen drie jaar. Daarbij komt dat de scheepvaart grotendeels over het hoofd wordt gezien door de meeste beleggers. Het is een beetje een ondergeschoven kindje. En dat biedt zonder twijfel veel kansen. De consolidatie in de sector is in volle gang. Opvallend is dat uitgerekend een aantal uiterst kansrijk geachte investeringsomgevingen vrijwel volledig afhankelijk zijn van de scheepvaart. Ik noem er één en dat is voedsel. Maar liefst negentig procent van voedsel wordt over de hele wereld getransporteerd per schip. Het is maar een idee. Ik lever u geen hapklare brokken aan omdat ik van mening ben dat u uw eigen research moet doen. Maar het is het onderzoeken meer dan waard.

Jafeth Molenaar
Tot slot ontving ik aan het begin van deze week het bericht dat mijn beursgabber en oprichter van Cebulon – Jafeth Molenaar – volstrekt onverwachts en veel te jong is overleden. Molenaar was een uitstekend beurshandelaar en een geweldig ondernemer. Ik herinner mij nog heel goed hoe ondergetekende samen met Molenaar een kopje thee is gaan drinken bij de curator van Van der Hoop Bankiers – Mr. R.J. Schimmelpenninck – de huidige curator van de DSB Bank. We wilden mogelijk een bod doen op de inboedel en het klantenbestand van Van der Hoop Bankiers om zodoende onze snode plannen van destijds kracht bij te zetten.

Het heeft maar een haar gescheeld of we waren een traditioneel Amsterdams effectenhuis begonnen. Uiteindelijk liep het allemaal wat anders. Onlangs bracht ik een bliksembezoek aan Amsterdam voor ons Thirteen Diversified Fund. Altijd probeerde ik even een bakkie te doen bij Jafeth, ook dit keer. Cebulon was net verhuisd naar de binnenstad van Amsterdam en bivakkeert in een effectenpand dat ik heel goed ken. Molenaar was helemaal in zijn nopjes. Van Zwitserse bergtoppen moest hij niets hebben, van Duitse Porsches des te meer. Beursplein 5 moet het doen zonder een bevlogen effectenhandelaar. Ik wens de familie veel sterkte en wijsheid toe met dit enorme verlies.

Rest mij u een goed weekend te wensen.


Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.