Word Paus!

Pfäffikon SZ, Switzerland – Misschien vraagt u zich een dezer dagen wel eens af. Hoe kan ik eigenlijk Paus worden? Veilig achter de dikke muren van het Vaticaan, veel aanhangers, een vast salaris, een eigen staf , een spierwitte Mercedes-Benz op de stoep en natuurlijk een eigen bank tot uw beschikking, wat wilt u nog meer?

De kersverse Paus trekt wereldwijd veel aandacht. Maar ondergetekende heeft meer oog voor de eerdere aanstelling van Ernst von Freyberg, de Gerrit Zalm van de Vaticaanse Bank. De bank van de Paus blinkt namelijk niet uit in transparantie. De wildste verhalen doen de laatste jaren de ronde over de illustere bank. En eerlijk is eerlijk, het voelt wat vreemd aan dat uitgerekend de bank van de Paus gezien wordt als een schimmig rovershol waar zogenaamde schenkingen via nummerrekeningen aan de orde van de dag zijn. Aan Ernst von Freyberg de schone taak het geschonden blazoen wat op te vijzelen. Ondergetekende is benieuwd.

Veenbrand
Tussen neus en lippen door glijden we heel langzaam naar het laatste bedrijf van de financiële veenbrand welke volgens velen in 2008 begon maar eigenlijk zijn roots kent in 2000 waarbij Nina Brink destijds hoogstpersoonlijk het startschot in de polder gaf. Opvallend en oprecht vond ik de woorden van de ouwe rot en voorganger van Jeroen Dijsselbloem, Jean-Claude Juncker. Juncker is een geslepen vos en weet hoe de Europese hazen lopen. Ondergetekende heeft veel respect voor Juncker omdat het verdomd knap is hoe hij als piepkleine Luxemburgse muis behendig tussen de logge Europese reuzen danst.

Juncker waarschuwde van de week voor oorlog in Europa. Ik heb u al eens eerder gewezen op de maatregelen van het Zwitserse leger op dit vlak. Toen werd er nog om gelachen. Er rijden hier nog net geen tanks door de straat, maar bij het oversteken van een zebrapad wordt ik soms eerder bijna plat gereden door een immens groen getinte vrachtwagen met oplegger van het Zwitserse leger, dan door een oud vrouwtje in een felblauw golfje. Daarnaast valt mij de verdere verscherping van een Zwitserse verblijfsvergunning op. De teugels worden aangehaald.

Blunders
Juncker heeft – helaas – wel degelijk een punt. De invoering van de Euro is een brute opeenstapeling van blunders. Europa zit in de beklaagdenbank. Nu de crisis steeds wilder om zich heen slaat bij u aan de keukentafel daalt het vertrouwen in de EU in net zo’n rap tempo. De Europese munt lijkt voor even gered, althans dat is op dit moment de consensus onder beleggers. De munt is echter een middel en geen doel op zich.

Volgend jaar zijn er Europese verkiezingen en voor die tijd zal er toch echt iets moeten gebeuren om het wantrouwen in de EU weg te nemen. Het volk van Griekenland, Portugal, Ierland en Cyprus neemt steeds vaker stelling tegen de EU. Om over Spanje en Italië nog maar te zwijgen. Het is een teken aan de wand dat het toenemende wantrouwen niet beperkt blijft tot de financieel zwakke broeders van de EU. Ook in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Finland heeft de bevolking het vertrouwen in de Unie en haar leiders compleet verloren.

Verkiezingsbeloftes in de Prullenbak
En dat maakt de situatie in Europa uniek en precair. Verkiezingsbeloftes verdwijnen per direct in de prullenbak omdat de realiteit de verkiezingsprogramma’s alweer in negatieve zin links heeft ingehaald. Dat zet kwaad bloed bij de kiezer. De politieke kleur is in dit proces van minder belang. Niet één partij kan zijn belofte nakomen op dit moment. De publieke draagkracht is door dit proces tot op het bot aangetast en dat is op zijn zachtst gezegd een zorgwekkende ontwikkeling. Het geeft uiterst opportunistische splinterbewegingen de ruimte die ze pertinent niet verdienen. Dat kunnen we missen als kiespijn.

En daarmee krijgt de laatste fase van de financiële veenbrand steeds meer vorm. Het wordt verdomd spannend. Sociale onrust en oplopende werkloosheid is aan de orde van de dag. Het volk begint te mokken en dat kan leiden tot hele domme politieke keuzes. Ik raad u op zijn minst aan op 4 mei rond een uur of acht eens een bezoekje aan de Dam te brengen en dat goed op u in te laten werken, alvorens u met een stomp rood potlood vlakjes gaat inkleuren.

Rest mij u een goed weekend te wensen.


Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.