Oktoberfest (2)
Amsterdam – Overwegend groene koersen vanochtend die passen in mijn beeld van het eerder in de war geschopte oktoberfest. Ik verwacht overigens niet dat het Damrak vandaag wordt omgedoopt tot een grote glinsterende bak van zelfrijzend bakmeel, maar een herstelletje zat er wel in. Alle technische plaatjes zijn wat door elkaar geschopt en ogen wat krakkemikkig. Dus het duurt even voordat ook deze heren weer omhoog durven kijken. Ik ruik alvast maar even virtueel aan de kalkoen. De rode opening van Akzo snap ik wat minder omdat de cijfers gewoon goed zijn als je even verder kijkt. De belegger bladert wat te snel door de cijfers heen denk ik. In de loop van de dag of week zal hij of zij daar wel achter gaan komen. Verder vallen de uitzenders op die duidelijk opveren. Ik werk daar niet aan mee, maar snap wel de korte termijn beweegredenen van een aantal handelaren die kort op de bal voor snel en simpel gewin gaan. Gewoon even bukken noem je dat.
BP valt tegen
Ondertussen vallen ook de cijfers van BP op de mat. Die vallen niet mee zoals verwacht. Ook dat past in het beeld dat ik van de oliemajors heb al teken wel aan dat BP wel een bekend zorgenkindje was het afgelopen kwartaal. De cijfers geven ook aan hoe gespannen het beeld is binnen de industrie. Wellicht begrijpt u nu waarom ik met RDSA nog heel even rustig wacht op wat er nog in de zwarte pijplijn zit. Ondertussen loopt ING, naast Fortis warm bij ondergetekende. Het gedonder rondom Hagemeyer staat op de rol en krijgt een vervolg valt me op. Rudi de Becker, de slimme maar ook harde Belgische grote baas, gaf vanochtend klip en klaar aan dat de leverancier van elektronische materialen niet in de etalage staat. Zoals u weet volg ik altijd het schuiven van aandelenpakketjes op de voet omdat je er vaak iets uit kunt halen. In dit geval steekt Credit Suisse (5,3%) een poot tussen de deur. Wordt vervolgd zeg je dan bij een goed stripverhaal in de dop.
Pikorde
Tot slot merk ik nog maar eens op dat ons vak steeds meer op dat van riskmanager gaat lijken dan bijvoorbeeld dat van analist. Het bepalen van risico’s was al belangrijk maar stijgt in de pikorde van de scope van de belegger. Althans, zo gaat ondergetekende er mee om. Ik hoor er bijna niemand meer over maar de rating-agencies lagen flink onder vuur tijdens de recente (nog smeulende) veenbrand. De heren zouden hun werk niet goed gedaan hebben. Maar hoe moet je iets goed waarderen als er gewoon geen liquiditeit in een fonds of obligatie zit? Dat is de kern van het probleem.
Aardig om te zien is hoe Moody’s er nu zelf over denkt. Zij vertellen ons doodleuk dat de nauwkeurigheid van de rating in het algemeen gewoon is toegenomen tot maar liefst 93% op jaarbasis. En dat is 8,5% procent hoger dan het lange termijn gemiddelde. De rating volatiliteit (dat bestaat ook) blijft daarmee veel lager dan het historische gemiddelde. Ik volg de veranderingen in waarderingen wat scherper en blijf dat doen, maar vond deze uitkomst wel opmerkelijk en dat wilde ik u niet onthouden.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij een positie ING en Fortis en geen in andere bovengenoemde fondsen.
