Morrelen
Amsterdam – Ik vind het een typisch expiratiedagje. Iedere koers wordt keurig naar zijn niveau gedirigeerd. Er wordt gemorreld aan de koersen. Voor sommigen zijn de uitslagen onbegrijpelijk en onlogisch. De deur die ik dan maar weer eens open knikker: Kwestie van vraag en aanbod. Ik kijk rustig hoe de premie uit de portefeuille giert. Nog een paar uur en de kat kan denk ik in het bakkie. Dat nodigt uit om volgende week wat andere ideetjes los te laten. Ik heb daarom besloten morgen- en overmorgen het kantoortje maar even open te houden in de ochtenduren. Mislukte tripjes naar Luxemburg, tijdrovende afspraakjes met enkele ambitieuze ondernemers en dineetjes met onder andere iemand die zwaar op de payrol van Air-France-KLM drukt noopt mij de openingstijden wat te verruimen. Ik denk dat we nog wel wat hoger kunnen maar ik word wel voorzichtiger.
Zweet rukt op
Het zweet rukt langzaam op bij plekken waar je het niet wil hebben. Dus ik top het risico vandaag af en ga op zoek naar wat grapjes die ook een eventuele onverwachtse daling kunnen doorstaan of juist zullen uitbetalen. En dat is lastig. Niet de boot missen en ook niet aan lager wal raken is het dilemma. Dat vergt tijd, enig inzicht en veel lezen om tot een nieuwe voorlopige conclusie te komen. En dat is dus wat er gaat gebeuren het weekend. Misschien ben ik er snel uit maar ik verwacht het niet. De haussiers hebben het al een flink poosje voor het zeggen. U en ik weten, dat blijft niet zo.
Contra-Indicator
Ik ben dus op zoek naar de nieuwe contra-indicator. Iemand die continu miskleunt in 2007. Iemand waarbij zijn zelfvertrouwen lijkt op wasbenzine. Het vervliegt in 15 seconden. Vorig jaar hebben een aantal figuren die rol met verve vervuld. Ook dat ga ik het weekend maar weer eens onder de loep nemen.
Kortom: Beleggen is werken, ook al zijn de beurzen gesloten.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
