Spelen met Vuur
Amsterdam – Waarom loopt de AEX niet zo hard op als de andere beurzen en waarom staan onze Amerikaanse vrienden al met een glimmende trofee in hun handen en zijn die van ons leeg? Allemaal prangende vragen die de hebberige belegger op dit moment bezig houdt. De 500 gaan we heus wel aantikken volgens mij. Dat zit in de bolletjes, de onderstroom is nog steeds intact en moet hoe dan ook gerealiseerd gaan worden naar mijn mening.
Ronde Getallen Onzin
Sommige vinden dat gedoe met die ronde getallen allemaal maar onzin. In principe hebben ze daar gelijk in maar voor de leek zijn het wel “landmarks” en dat spreekt altijd tot de verbeelding. Dat de Dow gewoon blijft oplopen vind ik steeds meer een raadsel worden eerlijk gezegd. Er wordt een échte politieke top gezet. Alsof er niets aan de hand is en heel soms een fonds wordt afgestraft, wordt de mogelijke daling direct “opgevangen” door een aantal andere fondsen. Allemaal toeval natuurlijk. U kent die uitdrukking nog wel denk ik die in de VS nu van pas gaat komen: “Geen gezeik, iedereen rijk”. Maar speelt de Dow-Jones niet met vuur? Geen enkel dippie of rimpeling is er te bekennen. En volgens de positivo’s zit er nog veel meer in het vat dit jaar en die schare wordt gek genoeg met de dag groter en groter. De 12.500 moet haalbaar zijn en dat zal de AEX zeker gaan helpen lijkt me zo.
Leuke Maanden in het Vooruitzicht
Traditioneel breken er nog een paar leuke maanden aan dus waarom niet? Wie houdt het tegen? Zoals u wellicht weet lig ik al maanden lang op mijn buik te loeren wanneer de échte dip nou eens komt. Als we even terug gaan in de tijd heb ik op ca. 475 het grootste gedeelte een schop gegeven. Daarna kregen we een dip waar ik niet volledig van heb geprofiteerd. Ik was van mening dat de échte bodem op ca. 385 zou liggen. Dat hebben we nooit meer gezien zoals u weet. Later heb ik de tegenstrijdige strategie met Wegener zijn werk laten doen. Ik ben nog steeds bloedvast op het aandeel en lap geen stuk aan. Sterker nog, als we nog wat verder wegzakken ben ik weer koper. Maar dit terzijde. Binnen de index ben ik nu vanaf zeg maar de 484 een beetje aan het dobbelen in van alles en nog wat. Korte ritjes in sommige aandelen en opties moeten nu hun werk doen en dat gaat met wisselend succes. Ik ben namelijk nog steeds van mening dat de échte bodem nog een keertje moet worden aangestampt. Qua timing is dat natuurlijk lastig maar ik dacht dat de correctie van mei de échte zou worden. Ik had ook véél liever de 385 gezien. Dan was de glazen bol nu wat minder een glazen bol geworden.
Met Columbus Niemandsland in
Nu varen we boven de 500 met te weinig wind als een soort Columbus niemandsland in. Een beetje naar de sterren kijken en hopen dat het goed komt wordt het dan. En maar blijven denken dat de wereld plat is. Niet echt mijn favoriete hobby. Kortom: De lekkere dooddoener is dus dat ik denk dat de échte correctie dan wel in 2007 zal gaan plaatsvinden. Want hoe hoger we nu kruipen, hoe harder we zullen vallen. De andere dooddoener is dat de klap komt als u (en ik wellicht) het niet verwacht. Misschien ben ik ook wel meer een short-handelaar. Dat is me wel vaker opgevallen. In die markten voel ik me als een vis in het water. Van dat tergende gekruip omhoog krijg ik de kriebels.
Maar ik ben ook belegger en kijk dus ook omhoog, ik zal wel moeten. En dat is een bijzonder lastig dagelijks dilemma. De ene kant van de hersenkwab zegt short gaan en de andere kant zegt beleggen. Leuk vak hè? Om die reden hou ik mijn kruid nu wat droog en was niet van plan met vuur te gaan spelen.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij een positie in Wegener en geen positie in andere bovengenoemde fondsen.
