Op naar de 500?
Amsterdam – De inkt van mijn column was gisteren nog niet droog of de koersen wisten de weg omhoog direct in te slaan. Het scenario dat ik eigenlijk putjes wilde inslaan kon daarmee direct de prullenbak in. Spannend is het dus wel allemaal omdat de 478 (en zelfs de 480 nu) als het ware gekust wordt vanochtend. En dat maakt het bijzonder. Het valt me wel vaker op de laatste tijd dat het herstel vaak heftig en best wel sterk kan zijn. Is dit dan niet de top? Stomen we gewoon vrolijk verder naar de 500 puntengrens? Maar ik wil dan wel omzet zien, vooral héél veel omzet. Eergisteren was ik pessimistisch, maar vandaag kijk ik dan toch ook maar weer naar boven.
Hoger, Hoger…
Want het kan nog wat wel wat hoger, toch? Maar dat kan morgen echt weer anders zijn. Zo snel kan het gaan dus en zo’n beurs is het. Draaien en keren. Je zit op de rotonde, wordt tureluurs en weet niet welke afslag je moet nemen. Typisch een beurs waar je bovenop de koersen moet zitten volgens mij. Stomen we verder op, dan sla ik nog wat meer in en dreigen we te capituleren dan sla ik een zootje puts in, wat overigens mijn voorkeur nog steeds heeft. Maar de dalende olieprijs geeft natuurlijk wel een mooie impuls op het moment en dat kun je simpelweg niet negeren. Maar ik denk wel dat er aan die daling eerdaags een abrupt einde komt. Ik geloof er helemaal niets van dat het zwarte goud, zwarte drab gaat worden. Om over het echte goud maar te zwijgen. Maar misschien is dit wel het zetje waarmee we dan toch heel even de 500 gaan zien. Want dat staat immers zo leuk op alle staatjes van de portefeuilles.
Geen verandering in Strategie
Mijn eerdere strategie verander ik dus niet. Ik zit te loeren wanneer ik RDSA (te) goedkoop kan inslaan en wil dat spel dan grof gaan spelen. Verder probeer lokaal de boel nog een keertje flink op te pompen als ik de kans krijg. Ik doe goed mee, maar ik ben nog niet klaar. Ook laat ik mijn calls hun werk nog steeds doen en probeer in wat veel eerdere ingenomen posities heel langzaam en mondjesmaat wat af te bouwen. Breken we nu echt uit dan denk ik wel dat ik agressief, voor de korte rit, flink wat ga inslaan. Het korte ritje naar de 500 wil ik niet missen, maar ik mik het er dan ook snel weer uit. Na de 500 dwalen we volgens mij namelijk als een soort Columbus met slechte kaarten over de oceaan. Bang dat we van de aardbol afvallen. Maar misschien ligt daar wel het beloofde land? Wie zal het zeggen. Ik blijf sceptisch, 480 of zelfs 500 verandert daar helemaal niets aan. Ik denk dat het een beurs is waar je heel kort op de bal moet zitten. En dat doe ik dus ook. Ik voel me net een gesjeesde voetbalcoach die met z’n billen bij elkaar op de bank zit te kijken hoe we de rust in gaan en aan de thee kunnen…….
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
