4 Juli 2006
Amsterdam – De Amerikanen zorgen er voor dat 4 juli eigenlijk altijd een gezapige dag is voor beleggers. Negen van de tien keer gaat Amsterdam dan hoger de dag uit. Vroeger handelde ik daar nog wel eens op maar daar ben ik mee gestopt. Je handelt eigenlijk totaal ongefundeerd en dan kom je jezelf vanzelf een keertje tegen in ons vak. Tot mijn lichte verbazing zie ik vanochtend wat meer rode pijltjes dan groene pijltjes op mijn scherm. Gisteren klapte de koers van de ontwikkelaar van superversnellingsbakken, Antonov, in elkaar en vandaag is Stork de klos. Antonov volg ik niet echt. Als de continuïteit van je toko afhangt van een deal met een stelletje bijdehante Chinezen, nou dan weet je het wel. Waar heb ik dat meer gehoord?
Lieveling
En Stork? Stork is natuurlijk een ander verhaal. Stork was een tijdje de lieveling van Beursplein 5. De koersontwikkeling is (nog steeds) indrukwekkend te noemen en het vakmanschap van de grote baas Sjoerd Vollebregt stond en staat buiten kijf. Ik heb ze ook een poosje in portefeuille gehad maar toen men van de beurs wilde heb ik ze er uit gegooid. Dat doe ik wel vaker. Komt er een bod of een intentie daar toe en de koers vliegt omhoog dan gooi ik ze er meestal direct uit. Bijvoorbeeld drie maanden wachten op de laatste uitgeperste halve euro is niet aan mij besteed. Met overigens als risico dat het hele feest niet doorgaat en je even naar de slachtbank gebracht wordt of even geconfronteerd wordt met een acceptgiro van zo’n slordige 15 tot 20 miljoen euro. Nee, voorbeeldjes te over om snel eieren voor je geld te kiezen. Daarom stap ik ook vrijwel nooit in een IPO. Waarom zou ik? In iets stappen dat de eerste drie maanden toch gesteund wordt met als gevolg dat je later nog even de greenshoe in je mik krijgt. Nee, uitzonderingen daargelaten, maar in het algemeen doe ik niet mee. Qua Stork hou ik het hele verhaal overigens wel in de gaten.
Gedoe
Het gedoe met de megakist, de A380, werpt natuurlijk zijn schaduw vooruit en het feit dat er toch geen koper gevonden is voor Stork is wel een teken aan de wand vind ik. De argumenten die nu worden aangedragen waarom het niet doorgaat wist men al veel en veel langer dus dat is volgens mij niet de echte reden. Of moet ik het toch in het licht zien van het verslechterde beursklimaat dat volgens velen alleen maar een dipje is? Op dit soort dagen doe ik dus eigenlijk niks en wacht op omzet zoals een zeiler op wind wacht om te kijken waar we nu echt staan met de beurs. Richting het einde van het jaar wil nog wel wat gaan oppakken, maar het recente herstel vind ik nu nog te broos. Ik krijg inmiddels wel wat opmerkingen dat ik de markt nu ga missen. In dat soort onzin geloof ik niet. Ik sta nu inderdaad een poosje langs de lijn maar doe niet niets. Mijn ervaring leert me dat er nog meer dan genoeg kansen langs gaan komen. Maar instappen om het instappen zie ik niet zitten. U stapt toch ook niet in iedere trein die langs komt? Ik wacht mijn kansjes gewoon rustig af en die komen vanzelf. Maakt u zich geen zorgen. Als ze Stork helemaal de afgrond instampen is dat wellicht wel wat.
Maar zo ver is het nog niet. Zoals eerder aangegeven heb ik in het grote beeld de paniek nog niet gezien en dat komt wellicht vanzelf. Het liefst zie ik de trillende handjes en de dikke rode nekken. Daar is echt niet veel voor nodig na het recente boterzachte herstel. Stel dat er nu opeens weer eens 10 tot 15 punten van de index afvliegen dan kan dat beleggers alsnog doen besluiten om afscheid te nemen. Wellicht krijg ik dan de gelegenheid om wat op te pakken.
Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.
