Jantje lacht, Jantje huilt

Amsterdam – Gisteren zakten we ineens best wel hard weg en herstelden weer na een opgewekt Wall-Street. Vanochtend zie ik dan ook overwegend groene pijltjes op mijn scherm staan. Ik hoor meer geluiden om me heen dat de recente correctie achter de rug is. Ik ben niet doof of blind en probeer dus te doorgronden waarom er wordt ingestapt. Toch stap ik (nog) niet in. Het zou namelijk betekenen dat we de recente correctie in mijn ogen niet volledig zouden gaan afronden. Zo ver is het nog niet, maar toch. Eigenlijk verwacht ik meer volatiliteit de komende weken c.q. maanden. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als er weer eens wat slecht nieuws wordt uitgestort over de financiële markten? Wordt dit nieuws geabsorbeerd of aangegrepen om opnieuw het hazenpad te kiezen? Dan kunnen we een beetje meten waar de beleggers staan. Kortom: Ik vind het nu (nog) geen goede omgeving om een flinke positie in op te bouwen.

Nikkei in herstel
Afgelopen nacht zag je de Nikkei fors herstellen, maar is daarmee dan alle ellende achter de rug? Het kan, maar ik heb dus zo mijn vraagtekens. Het zig-zag beeld aldaar lijkt meer op een kruisend zeiljacht dan er ééntje onder spinnaker en licht planerend. Het stemt mij allemaal nou niet echt kooplustig. De beurs is in gevecht met het 200 daags gemiddelde. Daar zaten we net onder en zitten we nu, vlak na opening net boven. Veel beleggers vinden het op grond daarvan en het feit dat aandelen goedkoop zijn(?) nu welletjes en besluiten in te stappen. Dat kan! Het zou mij echter zeker niet verbazen als we toch weer eens flink onder dat 200 daags gemiddelde duiken. Volgens mij zou dat ook gezond zijn en voor de toekomstige ontwikkeling van de beurs fundamenteel zijn. De echte bodem ligt ergens in de range 380-400. Ik praat niet voor eigen parochie, want het maakt mij echt niet zo veel uit in welke tradingrange ik handel. Mis ik de markt, dan stap ik toch wat later in. Geen probleem! Dat zal dan stap voor stap plaats vinden.

Geen paniek bij ondergetekende, nu de markten wat opveren. Maar besluitvorming om écht positie in te nemen wordt wel eenvoudiger om te nemen als de correctie volledig wordt afgerond. Dan wordt er pas een écht fundament gelegd. Dan kunnen we pas écht gaan inslaan. Nu zitten we een beetje tussen het wal en het schip. Men stapt in, men stapt uit en kijkt elkaar aan. Jan lacht, Jantje huilt dus.


Jan Dwarshuis is columnist bij ©OLUMBEURS en was destijds columnist bij Inveztor: Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde fondsen.